[Anonim]

Pavlus; yalnızlık ve kendi kendini çözümlemeye, aynı düzeyde söz vermişti. Tereddütsüz; bir araya geldikleri Rab’bin Sofrası’ndaki utanç verici sahtelikleri için Korintlileri uyardı.

Toplantılarınız yarardan çok zarar getirdiği için aşağıdaki uyarıları yaparken sizi övemem.
Birincisi; toplulukta bir araya geldiğinizde aranızda ayrılıklar olduğunu duyuyorum. Buna biraz da inanıyorum. Çünkü Tanrı’nın beğenisini kazananların belli olması için aranızda bölünmeler olması gerekiyor ! Toplandığınızda Rab’bin Sofrası’na katılmak için toplanmıyorsunuz. Her biriniz ötekini beklemeden kendi yemeğini yiyor.

Nasıl isteğim oldu … ve bir son gibi ne kadar boş !

Kimi aç kalıyor, kimi sarhoş oluyor. Yiyip içmek için evleriniz yok mu ? Tanrı’nın topluluğunu hor mu görüyorsunuz, yiyeceği olmayanları utandırmak mı istiyorsunuz ? Size ne diyeyim ? Sizi öveyim mi ? Bu konuda övemem. ( 1. Ko. 11: 17-22 )

O zaman,yalnızlık ve kişisellik içinde , Rab’bin huzurunda kendi kendini inceleyerek zaman geçirmelerini öğütledi.

Kişi önce kendini sınasın, sonra eknekten yiyip kaseden içsin. Çünkü bedeni farketmeden yiyip içen, böyle yiyip içmekle kendi kendini mahkum eder. İşte bu yüzden bir çoğumuz zayıf ve hastadır, bazılarınız da ölmüştür. Kendimizi doğrulukla yargılasaydık, yargılanmazdık. ( 1. Ko. 11: 28-31 )

Güdülerimizin olduğu yüreklerimizi incelemeyi ve tek başına kazanmayı reddettiğimizde; ruhsal huzurluklarımız artıyor. İlişkiler ve etkinliklerin çoğuna eşlik eden döküntüleri, canlılığımızın kaldırdığı gibi Tanrı’nın işlerinde işlek olarak, etken kalarak, doğru şekilde devam ederek kendi kendimizi eğitebiliriz. Yalnızlık anlarında, kendi kendini incelemenin güç çalışmasını tek başına ele alarak ve kendimizi geriye doğru çekerek disiplin altına almadıkça; dinginlik, yalnızca, uzun bir düş olarak kalacaktır. Nasıl işleğim olabilir… ve bir son gibi ne kadar boş ! Sözcükleri söylüyoruz, ama onların hiçbir anlamı yok. Kendimizi yaşamayan doğrularda gidip gelirken buluyoruz ve bir ruhanilik uyduruyoruz.

Rahmetli A. W. Tozer’ın benim gözde ifadelerimden biri, düşüncelerimden uzak değildir:

Her şey hakkında gevezelik etme; pazar yerindeki çocuklar gibi Krallığın geçitlerinde hoplaya zıplaya yürüme alışkanlığımızın gerçek nedenleri; ruhsal deneyimimizin çoğunun yetersizliğinde bulunmadıkça hiçliğin gerçek değerini öğrenmekte tereddüt edilir mi ?

( ” Tanrı ile Dostluk ” ; Çeviren : Faruk ÇELEBİ ) :jesusloves:

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.