[Anonim]

İNCİL SEVGİ KİTABIDIR.

Evet kardeşler, İncil sevginin gerçek belgesi ve kitabıdır.
Kinle, öç alarak akan oluk oluk kanla, terörizmle, sen ben çatışmalarıyla nefes dahi alamayan bu günahlı insan soyuna,
İncil’in sevinç ve sevgi ulaştıran müjdesi panzehir olmuştur.
Tanrı’nın sevgisi O’nun biricik Oğlu İsa Mesih aracılığıyla,
Tüm insanlığa kurtuluş sağlamasıyla belgelenmiştir.
Sevgideki sonsuz yaşam, insanın algılayışını aşan bir yaşam sağlayan,
Güvenliğin tek teminatıdır sevgi.
Luk.7: 34 İnsanoğlu geldiği zaman yiyip içti. Bu kez de diyorsunuz ki, ‘Şu obur ve ayyaş adama bakın! Vergi görevlileri ve günahkârlarla dost oldu!’
İnsan sevgisinin ne kadar ayrım yapıcı ve seçici olduğunu biliriz.
Kimilerini severiz, kimilerini sevmeyiz yaşamlarımızda.
Tanrı’nın sevgisi ise, her soydan, her boydan, her ırktan kerkesi,
Var olan herkesi kucaklamaktadır.
Açılan bu kucağı değerlendiren biz Tanrı çocukları,
O’nun bizlere sağladığı yetkinlikle donatılırız.
Yu.1: 12 Kendisini kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı’nın çocukları olma hakkını verdi.
Buna karşın Tanrı’nın bizlere karşılıksız olarak sunduğu bu sevgiyi yadırgayan, reddeden, dışlayan kişiler se tanrısal öfkenin çocuklarıdırlar.
Kendi dünyasallıklarının içinde var olduğunu sandıkları sahte sevginin ardından giderler.
Gerçek sevgiyle asla buluşamazlar.
Ef.2: 3 Bir zamanlar hepimiz böyle insanların arasında, benliğin ve aklın isteklerini yerine getirerek benliğimizin tutkularına göre yaşıyorduk. Doğal olarak ötekiler gibi biz de gazap çocuklarıydık.
Hepimiz o dünyasallıktan gelmiyormuyuz sanki.
Bizlerde aklımızla ve benliğimizle yaşamıyormuyduk.
Yu.8: 44 Siz babanız İblis’tensiniz ve babanızın arzularını yerine getirmek istiyorsunuz. O başlangıçtan beri katildi. Gerçeğe bağlı kalmadı. Çünkü onda gerçek yoktur. Yalan söylemesi doğaldır. Çünkü o yalancıdır ve yalanın babasıdır.
Bizlerde o yalanın babası olan Şeytan’ın gölgesinde degilmiydik.
Aydınlık sandığımız dünyada, aslında bir karanlıkta yaşamıyormuyduk.
Birçogumuz Tanrı’nın düşmanları değilmiydik.
Kin ve nefret yüklü bir yürek taşımıyormuyduk.
Ademoğluyduk evet. Doğal durumumuz malesef böyleydi.
Bizi değiştiren sevgiydi kardeşler.
O sevgi ile yeniden doğmuş ve Tanrı sevgisinin yoğunluğuyla pekişmiştik.
İsa Mesih bizleri sevgisiyle donatmış, sevmeyi… çok sevmeyi öğretmiştir.
Bizleri yok sayanları, hatta düşman bilenleri bilesevebilme yüreği vermiştir.
Yu.13: 35 Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim öğrencilerim olduğunuzu anlayacaktır.”
Bizler artık yasanın esiri değiliz, dinin esiri değiliz, dünyanın esiri değiliz, benliğin esiri değiliz.
Bizler ruhla yönetiliyoruz ve sevginin esirleriyiz.
Sevgi birçok din kitabında, edebiyat kitaplarında şiirlerde anlatılmaya çalışılmıştır.
En düşündürücü ve gerçekçi anlarımsa sadece İncil’de bulunmaktadır.
1.Ko.13: 1-3 İnsanların ve meleklerin diliyle konuşsam, ama sevgim olmasa, ses çıkaran çıkaran bakırdan ya da zilden farkım kalmaz.Peygamberlikte bulunabilsem, bütün sırları bilsem, her bilgiye sahip olsam,dağları yerinden oynatacak kadar büyük imanım olsa, ama sevgim olmasa, bir hiçim. Varımı yoğumu sadaka olarak dağıtsam, bedenimi yakılmak üzere teslim etsem, ama sevgim olmasa, bunun bana hiçbir yararı olmaz.
Sevgisizliğin ne kadar degersiz olduğundan söz eder incil bu mısralarla.
Onsuz bir hiç olduğumuzu vurgular.
1.Ko.13: 4-7 Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez. Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz. Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir. Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır.
Tanrı sevgisini bizlere bu güzellikle göstermektedir.
Bizler bunun ne kadar farkındayız acaba.
Mesih bizlere özvarlığının sevgi olduğunu söylemektedir.
Tanrının temel niteliği olan sevgi, imanlının yüregine aktarılmıştır.
Sevgide var olmak esenliğimizin temelini oluşturur.
1.Ko.13: 13 İşte kalıcı olan üç şey vardır: İman, umut, sevgi. Bunların en üstünü de sevgidir.
Tanrı sevgisi kalıcıdır. Asla son bulmaz.
Tanrı sevgisini ayrıntılı din kurallarıyla değil,
Bütünüyle insanın varlığıyla bütünlük içerisindedir.
Tanrısal Söz beden olmuş, aramızda yaşamıştır.
Mesih’in sevgisi O’na iman edenlerde beden bulur.
Gal.5: 6 Mesih İsa’da ne sünnetliliğin ne de sünnetsizliğin yararı vardır; yararlı olan, sevgiyle etkisini gösteren imandır.

Sevgiyleeee