[Anonim]

Sarhoşlukla geçen bir şölen sırasında, Yeruşalim’deki tapınaktan alınan altın ve gümüş kaplar, Babil tanrılarına övgü için yapılan kadeh kaldırma sonucu kirletildi. Şölenin ortasındayken bir el belirdi ve sarayın duvarına bir şey yazdı. Daniel’in dışında hiç kimse bunu okuyamadı. Bu yazı, tanrı’nın Babil’in günlerini saydığını ve tarttığını, ancak kendi istekleriyle uyuşmadığını gördüğünü söylüyordu. Bu nedenle Tanrı, Babil’i Medler ve Farslılar arasında bölüştürecekti. Bu peygamberlik, İ. Ö. 539’da aynı gece yerine geldi; çünkü o gece Med-Fars imparatorluğunun Babil’i yendiği geceydi. Babil’in düşüşü, uzun yıllar önce Yeşaya ve Yeremya tarafından bildirilen peygamberlikleri yerine getirmiş oldu.

Farslılar Babil imparatorluğunu ele geçirdiklerinde, sahip oldukları toprakları, üç ana yöneticinin denetiminde 120 eyalete ( beyliğe ) ayırarak yeni bir düzenleme yaptılar. Daniel, kral tarafından saygı gördüğü ve tüm yöneticiler içinde en beceriklisi olduğu için, diğerleri Daniel’de hata bulmaya çalıştılar. En sonunda kraldan başka birinden ya da tanrılardan bir şey dilemeyi yasaklayan kanunu kralın onaylamasını sağladılar. Daniel her zaman yaptığı gibi Tanrı’ya dua ettiğinde, tutuklandı ve aslanların olduğu kuyuya atıldı. Tanrı, bir melek :melek: gönderip aslanların ağzını kapatarak mucizevi bir şekilde Daniel’i kurtardı. Kral, Daniel’in kurtulmasına sevindi ve Daniel’in düşmanlarını aç aslanların olduğu kuyuya attı. ( Gary V. SMITH )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.