[Anonim]

Daha evvel ‘Ruh da yoksulluk’ kavramının ne anlama geldiğini sormuştum. Sayın forum yetkilileri incelik gösterip emek verip çaba sarfederek hazırladıkları metinleri buraya astılar. Ben de kendilerine şükranlarımı arz ediyorum.

Sayın Andreas’ın mesajındaki bir noktayı cehlimden dolayı anlayamadım..

…Dinleyin: Mesih’e iman aracılığıyla Tanrı’nın bir çocuğu olarak , sizi sevdiğini ve size yardım edecek gücü olduğunu bilerek bu kaygılarınızı Mesih’e yükleyebilirsiniz…

…Mutluluk ve cennete iyi işler yaparak ulaşamayız; ahlakımızı düzelterek, kendimizi yenileyip daha iyi hale koyarak başarılı olamayız. Kurtuluş, Mesih aracılığıyla Tanrı’dan hak etmediğimiz bir armağan olarak gelir…

Evvelâ burada ki cümleleri ana metinden ayırıp parça parça yazmakta bir ard niyetimin olmadığını belirtmeliyim. Sadece dikkat çekmeye çalıştığım hususları netleştirmek ve sormak istediğim mevzûya odaklanmak için yaptım bunu.

İnsanın kurtuluşunu İsa Mesih de araması gereğini; ancak O’na bağlanarak kurtuluşa ulaşılabileceği vurgusunu anladım. Zâten sorum da bu değil. Ancak, anlatım öyle bir noktaya yaslanmış ki, ‘Yükü mesih’e yükle; keyfine bak’ gibi bir anlam çıkaranlar da olabilir.

Özellikle Hristiyan forumlara çok farklı inanç ve kültür yelpâzesinden insanlar gelir. Bunların bir kısmı sorup öğrenmek, kurtuluşu İsa Mesih de görüp ona bağlanmak isteyenler olabileceği gibi; farklı inancı benimsemiş kimileri de, bilinç altına yerleşmiş ve bir tütlü kedilerine itirâf edip de hesaplaşamadıkları şüphe ve vesveseleri Mesih’e yükleyerek, kendi İmanlarının ‘sağlam’ lığına mesned teşkil edebilecek malzeme toplamaya çalışanlar olabilir.

Bu bakımdan yazdıklarımızda ‘Leb’ demeden ‘leblebi’yi anlayacak Hrsitiyanlara göre değil de, değişik ihtimâlleri de hesap ederek yazarsak; hem meseleyi eğip-bükmek isteyen olursa fırsat vermemiş oluruz, hem de benim gibi yeni öğrenmeye ve anlamya çalışanların belki de gereksiz sorularına mahâl vermeyiz.

İnsan elbette ahlaki kaygılarından kurtulmak ve kemâlât kazanmak için gayret sarfedecektir. Gerçek imanlı, İsa mesih neleri sevmişse onları seven; neleri sevmemişse onları da sevmeyen kişidir. İnsan iman ederek bir çırpıda bu noktaya ulaşamaz. Ancak İsa Mesih’in engin lütûf ve yardımlarıyla başarabilir. İmanlı bu lütufdan nasiplenmek için her an İsa Mesihle olan bağını sağlamlaştırmaya dikkat etmeli, nefsi ve şeytanın kışkırtmalarına karşı uyanık olmaldır.

Çok hoşuma giden bir örneği vermek istiyorum. Mesih imanlısına düşen görev, arı gibi vızıldamaktır. ‘Bal’ı İsa Mesih yapar.

Demem o ki, niyetimizin belli olması için doğruluğu, ahlâklı ve erdemli olmayı tâlep etmeli, nefsimize ve şeytana karşı mücadele ederken de İsa Mesih’den yardım almalıyız. Burada dikkat edilmesi gereken husus ise şudur. Bizim bu çabalarımız cenneti kazanmak için değidlir. Rab’in hoşnud olacağı kâmil bir insan olmak içindir. Kurtuluş ve cennet ise ancak lütûf ile dir.

ÖNEMLİ NOT: Bu düşünceler tamamen şahsıma aittir. Hristiyanlık eğitimi almadım. Teolojisini bilmem. Sadece son beş aydır araştııp öğrenebildiklerimden süzülenleri yazıyorum. Hata varsa benimdir.

İsâbet etmişsem ululuk ve yücelik ancak Rabbindir. Ben de o nun yardımı ile doğru olabilirim.