[Anonim]

Ruhsal Yoksulluğumuzu bilmek ve O’nun Zenginliklerini Almak İçin Mesih’e Dönmeliyiz

Ruhsal yoksulluğumuzu bilmeli, O’nun zeginliklerini almak için tövbe ve imanla Mesih’e dönmeliyiz… Ancak ‘ruhta yoksul’ olmanın gerçek anlamını kavramak için daha da fazlası gerekli.

Eğer ruhta yoksul olacaksak,Tanrı’ya olan bağımlılığımızın, ruhsal iflasımızın bilincinde olmalıyız.

İsa, Tanrı’nın Egemenliği’ne girmeden önce çocuklar gibi olmamız gerektiğini söylemişti. Çocuklar bağımlıdırlar. Anne-babalarının koruma ve bakımına muhtaçtırlar. İlişki ve konumları nedeniyle yoksul değildirler. Ancak anne-babalarıyla kurulu bir ilişkileri olmasaydı, çaresiz ve gerçekten yoksul olabilirlerdi. Mesih’e geldiğimizde harika bir şey hemen gerçekleşir. Tanrı’nın çocukları oluruz. Oğulları ve kızları olarak ailenin bir parçası haline geliriz.

‘Kendisini kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı`nın çocukları olma hakkını verdi.

Onlar ne kandan, ne beden ne de insan isteğinden doğdular; tersine, Tanrı`dan doğdular’ (Yuhanna 1:12-13).

Kutsal Kitap, bu büyük gerçeği resmetmek için ‚evlat edinme’ fikrini kullanır. Bir zamanlar Tanrı’ya yabancıydık, haklarımız ve ayrıcalıklarımız yoktu. Ama Mesih’te, ailesine kabul edildik.

‘Kendi isteği ve iyi amacı uyarınca İsa Mesih aracılığıyla kendisine oğullar olalım diye bizi önceden belirledi.Öyle ki, sevgili Oğlu`nda bize bağışladığı yüce lütfu övülsün’(Efesliler 1:5-6).

‘Çünkü Mesih İsa`ya iman ettiğiniz için hepiniz Tanrı`nın oğullarısınız.Vaftizde* Mesih`le birleşenlerinizin hepsi Mesih`i giyindi’ (Galatyalılar : 3:26).

Tanrı’nın çocukları olarak O’na bağımlıyız. Kutsal Kitap: ‘Bir baba çocuklarına nasıl acırsa, Rab’de kendisinden korkanlara öyle acır’ (Mezmurlar 103:13).
Bağımlı çocuklar yiyecek, giyecek ve barınakları için kaygılanarak zaman geçirmezler. Her şeyin anne-babaları tarafından sağlanmasını beklerler ve beklemeye hakları da vardır. İsa Mesih şöyle der:

‚Öyleyse, `Ne yiyeceğiz?` `Ne içeceğiz?` ya da `Ne giyeceğiz?` diyerek kaygılanmayın.
Uluslar hep bu şeylerin peşinden giderler. Oysa göksel Babanız bütün bunlara gereksinmeniz olduğunu bilir.
Siz öncelikle O`nun egemenliğinin ve doğruluğunun ardından gidin, o zaman size bütün bunlar da verilecektir’ (Matta 6:31-33).

Rahatımızdan Tanrı sorumlu olduğu için, tüm kaygılarımızı O’na yüklememiz söylenir, çünkü O bizi kayırır. ‚Bütün kaygılarınızı O`na yükleyin, çünkü O sizi kayırır’ (1.Petrus 5:7).

İsa Mesih, Yuhanna 14:1’de Tanrı’ya bağımlı olduğumuz için, ‚Yüreğiniz sıkılmasın’ der. Tanrı, ‚yükü ben alıyorum, düşünmeyin, bana bırakın’ der. Bağımlı çocuklar, gereksinimlerini söylerken çekinmezler. Eğer bu ihtiyaçlarını cesaretle bildirmezlerse anormal davranmış olurlar.

Tanrı bağımlı çocuklarına şöyle der: ‚Onun için Tanrı`nın lütuf tahtına cesaretle yaklaşalım; öyle ki, yardım gereksindiğimizde merhamet görelim ve lütuf bulalım’ (İbraniler 4:16).

Tanrı, yaşamda gerekenler için O’na bağımlı olduğumuzun çok iyi farkındadır. İsa bu nedenle, ‚İsteyin size verilecektir, arayın bulacaksınız, kapıyı çalın size açılacaktır’ demektedir (Matta 7:7).

Bugün size sıkıntı veren nedir? Yüreğinizi ağırlaştıran başa çıkamadığınız bazı sorunlarla mı karşı karşıyasınız? Bu sorunlar, ne olacağınızı bilmediğiniz için sizi kaygılarlar mı dolduruyor? Dinleyin: Mesih’e iman aracılığıyla Tanrı’nın bir çocuğu olarak , sizi sevdiğini ve size yardım edecek gücü olduğunu bilerek bu kaygılarınızı Mesih’e yükleyebilirsiniz. Bazen sorununuzu çözebilir, bazen de bu soruna katlanabilmeniz için güç verir. Ama her zaman O’nda dinlenebilirsiniz.

‘Hiç kaygılanmayın; her konudaki dileklerinizi, Tanrı`ya dua edip yalvararak şükranla bildirin.
O zaman Tanrı`nın her kavrayışı aşan esenliği Mesih İsa aracılığıyla yüreklerinizi ve düşüncelerinizi koruyacaktır’ (Filipiler 4:6-7).

Konuşmak için Tanrı’yla hergün bir araya gelen kişi mutludur. Her sabah, güne başlamadan önce Tanrı’yla geçirilen yalnız onbeş dakika bile görüşlerimizi değiştirip pillerimizi doldurabilir. Ama cennet depolarından akan bu mutluluk ve sınırsız yararlar Tanrı’yla olan ilişkimize dayanır. Tanrı çocuğu olmanın yükümlülükleri kesin bağımlılık, ve kesin teslimiyettir. Yalnızca Tanrı çocukları kendilerini mutluluğa götüren bu şeyleri almaya yetkilidirler ve O’nun çocuğu olmak için, iradenin O’na teslimiyeti gerekir. Zenginleştirilmeden önce yoksulluğumuzu kabullenmeliyiz. Evlat edinilerek çocukları olmadan önce muhtaç olduğumuzu itiraf etmeliyiz.

İman iyiliğimizin, Tanrı gözünde kirli paçavralardan farksız olduğunu gördüğümüzde ve inatçı iradelerimizin yok edici gücünün farkına vardığımızda, başka hiçbir şey olmadan yalnızca iman aracılığıyla Tanrı’nın hak etmediğimiz iyiliğine olan kesin bağlılığımızı kavradığımızda, mutluluk yoluna girmişizdir.
İşler aracılığıyla Tanrı’yı tanıyamayız – O’nu ancak lütuf ve iman yoluyla tanımak mümkündür. Mutluluk ve cennete iyi işler yaparak ulaşamayız; ahlakımızı düzelterek, kendimizi yenileyip daha iyi hale koyarak başarılı olamayız. Kurtuluş, Mesih aracılığıyla Tanrı’dan hak etmediğimiz bir armağan olarak gelir.