[Anonim]

REDDEDİLME / DIŞLANMANIN KAYNAĞI

Reddedilme günahın bir getirisidir demiştik. Kaynağını ise ilk insanın günahında bulmaktayız.
Adem’in ilk günahını işlediğini ve bunun hemen reddedilme korkusuyla sonuçlandığını görüyoruz.
Tanrı, Adem ile ilişki kurmak istediği ve onu bulana kadar aradığı halde Adem, Tanrı tarafından reddedilme korkusuyla gizlenmişti.
Adem’in korkusu o kadar güçlüydüki yüreğindeki suçu Havva’ya atıp kendini bu suçtan kurtarmak istemişti.
Ama Tanrı Adem’i reddetti.
Tanrı Adem’in yaptığını hiç onaylamadı ve Adem’de tövbe etmedi.
Tövbe edip kendisini alçaltmak yerine her yolla kendisini savundu.
Tanrı’yı kendi düşünceleriyle ve istediği şekilde yönlendirmeye çalıştı.
Reddedilme korkusunu ve o etkiyi Adem’in çocukları Habil ve Kayin’in yaşamlarındada görmekteyiz.

Topluluğumuza veya ailemize yeni katılan her bireyi sevgi ile kucaklayabilmeliyiz.
Onların geçmiş karanlık yaşamlarıyla değil, kimlikleriyle ilgilenmeliyiz.
Her bir insan Tanrı’nın benzerliğinde yaratılmıştır.
Tanrı’nın bizlere gösterdiği lütfu ve o karşılıksız aklayışı hatırlamalı ve karşımızdaki insanada benzer tavrı sergileyebilmeliyiz.
Göstermiş olduğumuz içten sevgi ile tarafımızdan kabul gördüğünü o kişiye hissettirebilmeliyiz.
Kişiyi olduğu gibi kabul edememek, onu dışlamak ve reddetmek olur.
Sürekli yaşamındaki olumsuzluklara bakmak, o kişiyi rencide eder.
Bizlerden ve toplulugumuzdan uzaklaştırır.
Hatırlarsanız eger; İsa kuyuda su çekmeye gelen kadına nasıl davrandı.
O kadın ki toplumda saygın bir kadın değildi,
Onunla kimse konuşmaz, elinden birşey almazdı.
İnsan olarak dışlanmış ve horgörülmüştü.
Ama İsa, onun tüm geçmişini bildiği halde,
Geçmişiyle ilgilenmedi.
Cömertçe onun yanına gitti, onu kabul etti.
Ama onun yaşam tarzınını onaylamadı.
Yaptıklarından hoşnutsuzluğunu dile getirdi.
Ama benimsedi yinede.
Yapmamız gerekense!!
Yaşamlarımızın her adımında Rab’bi örnek alabilmektir.
Her türlü çıkmazda, Rab’bi düşünüp, kendimize sormalıyız.
Acaba bu durumda, benim yerimde Rab İsa Mesih olsaydı ne yapardı?

Sevgiyleee