[Anonim]

Bazı çevrelerde Tanrı’nın bütün insanların Baba’sı olduğuna ve bütün insanların kardeş olduğuna inanmak moda. Bu doğru değildir. Kutsal Kitap Tanrı’nın her şeyden önce ” Rab’bimiz İsa Mesih’in Tanrı’sı ve Baba’sı ” olduğunu yazıyor. ( 2. Ko. 11:31 ; Ef. 1:3 ; 1.Pe. 1:3 ) Ondan sonra, Rab İsa’nın bize ” kardeş ” demekten utanmadığını yazıyor ( İbr. 2:11 ). Ayrıca bize Baba’nın bizi sevdiğini söyledi ( Yu. 16:27 ). Rab İsa Mesih Tanrı’yı bizim Babamız yapmıştır. Ama nasıl ? Gene İbraniler mektubunda İsa’nın bizim için ” ölümü tattığını ” ve ” birçok oğulu yüceliğe eriştirmek ” için ” kurtuluş öncüsü ” olduğunu yazıyor ( İbr. 2:9-10 =. Yani, sadece Mesih tarafından günahları arındırılıp ve dolayısıyla ” yücelik” te bir yere sahip olanlar ” oğullar ” sayılıyor. Tanrı hala günahlarında bulunan birisini “oğlu ” olarak sahiplenmeyecektir. Günahlarından kurtulmadıkça kimse Tanrı’nın çocuğu olamaz. ” Çünkü kutsal kılanla kutsal kılınanların hepsi aynı Baba’dandır. Bu nedenle İsa onlara ‘kardeş ‘ demekten utanmıyor.” ( İbr. 2:11 ) Eğer kutsallaştırılmıyorsak , biz Mesih’in kardeşleri değiliz; Tanrı da bizim Baba’mız değildir.

Öte yandan , Tanrı’nın Mesih’e inanan herkesin Baba’sı olması bizi rahatlatır ve cesaretlendirir. Bizi sevdiğini ve bizi Oğlu’nda kabul ettiğini Tanrı ne kadar açık bir şekilde gösterebilirdi ? Biz dua ederken Tanrı’nın bizleri Kendi çocukları olarak kabul etmesi gerçeğinden daha fazla güveni bize ne verebilir ? Bizden uzaklaşacak mı ? Hiçbir zaman ! Bizi dinlemeyi reddetecek mi ? Hiçbir zaman! Bize duyduğu ilgisini keybedecek mi ? Günahlarımızdan dolayı bizi sevmekten vazgeçecek mi ? Hiçbir zaman ! O, bizim Babamızdır. Belki dünyasal baban seni incitmiştir, ama Tanrı seni hiç bir zaman hayal kırıklığına uğratmayacaktır. ” Rab’bin gözleri doğru insanların üzerindedir, kulakları onların yakarışına açıktır.” ( Mez. 34:15 ). Bu yüzden dualarımıza şu şekilde başlayalım: ” Göklerdeki Babamız…” ( S. LUDWIG )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.:papatya: