[Anonim]

-Tanrı , sevgiye dayanan bir ilişki ister.

“İsa, ona şu karlığı verdi: ‘ Tanrın olan Rab’bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla sev. İşte ilk ve en önemli buyruk budur.’ ” ( Mat. 22: 37-38 )

-İmanlı yaşantım, Tanrı’yla sevgiye dayanan ilişkimin niteliğine bağlıdır.
-Tanrı, beni kendisiyle sevgi ilişkisinde bulunmam için yaratmıştır.
-Tanrı’nın söylediği ve yaptığı her şey sevgimin ifadesidir.
-Tanrı’yal sevgiye dayanan bir ilşki yaşantımın tüm diğer etkenlerinden daha önemlidir.
-Tanrı tarafından sevilmek en yüce ilişki, en büyük başarı ve en yüksek mevki demektir.
-Tanrı, beni yalnızca bu dünya için yaratmadı; sonsuza dek yaşamak için yarattı.
-Önce O’nun egemenliğinin ve doğruluğunun ardınca gideceğim.
-Yaşantımı kalıcı değerlere vereceğim.
-Kendimi gerçekten üstün değeri olan amaçlara verebilmem için beni yalnızca Tanrı yönlendirebilir.
-Tanrı’yı tüm yüreğimle sevmeyi , yaşam önceliğim haline getireceğim.
-Tanrı hakkında bir şeyler öğrenmek için değil; ama O’nu sevdiğim ve tanıdığım için baş başa zaman geçireceğim.
-Sevgi ilişkisinde Tanrı, her zaman, ilk adımı atar.
-Ben O’nu seçmiyorum. O, beni seçiyor, seviyor ve yaşantım için sonsuz amaçlarını bana açıklıyor.
-Tanrı; bana bildirmedikçe, O’nun etkinliğini bilemem.
-Tanrı’nın benimle kurmak istediği ilişki gerçek ve kişisel olacaktır.
-Tanrı’nın kendi egemenliğini ilerletme tasarısı, halkıyla gerçek ve pratik bir şekilde kurduğu ilişki aracılığıyla yerine gelmektedir.