Re: Pornogrofi
Pornografı aslında zevk verici de değildir zaten… İnsan Tanrı’ya teslimiyeti sayesinde biraz hassaslaşsa pornografiden zevk alamaz olur. Nedeni ise pornografinin sadece sahtekarlığa bulaşmış olarak varlolabilen bir olgu oluşu. Pornografideki eylemlerde rol vardır mecburen, gerçek yoktur. Kamera karşısında ve para uğruna nasıl gerçek olsun ki… Gerçeği olmayan, vecdi yaşanmayan, kendi hazzı için değil de kendinden başka bir şey uğruna yer alan cinselliğin tahrik ediciliği mi olur… Tanrı teslimiyetindeki yaşantının en belli başlı belirtilerinden biri ise sahtekarlığa karşı derin mi derin bir yorgunluktur. Durum öyleyken bu gibi bir sahtekarlıktan nasıl sevinç yaşansın ki…
Pornografinin bunca sakat bir şey olmasına rağmen bunca yaygın olmasının nedeni insanın kendisini varlığının köküne ve çevresine (Tanrı’ya, doğaya ve insanlara yani) yabancılaştırmış olmasının ümitsizliğidir. İnsanlar derin bencilliklerinin yarattığı yabancılaşmadan aralarında doğru dürüst sevgi, samimiyet ve güven ilişkileri kuramıyorlar. Pornografi işte bu yalnızlıklarının ümitsizliğine ağrı dindirici misali, çok kısa süreliğine bir uyuşma sağlıyor. Ondandır ki zaten müptelalık yaratan bir şey aynı zamanda… Şifa peşinde olacağına ağrı dindirici peşinde koşuşturma. Ta ki bir nevi deliliğe varana kadar. Dünyamız da zaten bu tür bir deliliğin içersinde bocalıyor… Pornografinin yaygınlığından belli…
Genelde, zina, pornografi müptelalığı ve her tür cinsel sapkınlıklara karşı bir ilaç olarak nefsine hakim olmak falan gibi kendini bastırmayla ilgili çözümler önerilir, ta eskilerden beri. Halbuki bu gibi uygulamalar insanı daha da hasta eder. Pislikleri halı altına süpürmek gibi bir şeydir bu tür bir tutum. Bu gibi sapkınlıklara karşı önerilebilecek tek şey insanın Tanrı ile, kendiyle ve başkalarıyla tümden samimi olmasıdır. Bu samimiyette sevgi vardır. Sevgi olan yerde ise kimseyi kullanmak söz konusu olamaz. Kullanma meylinden sıyrıldı mı insan zaten sapkın cinsellik de kendiliğinden söner, doğal olarak.