[Anonim]

DOĞRU ADAM LUT

Lut, doğru bir insandı. Evet..
Bu doğruluğa baktığımız zaman gördüğümüz şey ise..
Dünyasal bir doğruluk olduğunu farkediyoruz.
Lut sadece Avram’dan almış olduğu doğru ögretileri uyguluyor ve amcasını yaşamında örnak alıyordu.
Amcasına bağımlı bir yaşam birlikteliğindeydi.
Bu birliktelikten kendi özgürlüğünü düşünmekteydi aslında.
Bu nedenledir ki!!
Amcasının teklifini, ‘’ gel ayrılalım’’ düşüncesini anında benimsemişti.
Lut bilmiyormuydu, Tanrı ile Avram arasındaki diri ilişkiyi. Elbette bilmekteydi.
Lut bilmiyormuydu, Tanrı’nın amcasına söylediği vaatleri. Elbette biliyordu.
Ama Lut’un Tanrı ile diri bir birlikteliği yoktu.
Amcasından uzaklaşmak demek, tanrıdan uzaklaşmakla aynı bağlamdadır.
Amcasının sözlerine ne kadar inandığını ve ne kadar Tanrı’ya güvendiğini, amcasından ayrılmakla göstermiştir.
Lut dogru adamdır.
2.Pe.2: 7 Ama ilke tanımayan kişilerin sefih yaşayışından azap duyan doğru adam Lut’u kurtardı.
2.Pe.2: 8 Çünkü onların arasında yaşayan bu doğru adam, görüp işittiği yasa tanımaz davranışlar yüzünden doğru yüreğinde her gün ıstırap çekerdi.
Bu doğruluğunu çevresine yansıtmışmıdır?
Ailesine, yüreğindeki o doğrulugu aktarabilmişmiydi?
Komşusuna doğru örnek olduğunu kanıtlamışmıydı? Onu yönlendirmişmiydi?
Damatlarına örnek olabilmişmiydi?

Yak.2: 14 Kardeşlerim, bir kimse iyi eylemleri yokken imanı olduğunu söylerse, bu neye yarar? Böylesi bir iman onu kurtarabilir mi?
Lut’un bireysel doğru yürekliliği, kendisini kurtarmaya yeterli değildir.
Doğru adam dı, doğru.
Onun doğruluğunu amcası İbrahim çok iyi bilmekteydi.
Onu O yetiştirmiş ve büyütmüştü çünkü.
Kendi doğruluğunu Lut’a da yansıtmıştı.
Lut, İbrahim’e emanetti. Kardeşinin yadigarıydı.
İbrahim Lut’u çok sevmekteydi.

Yak.5: 16b Doğru kişinin yalvarışı çok güçlü ve etkilidir.
İbrahim’in yakarışı ve yalvarışı Lut’u kurtarmıştı.
Onun kurtuluşu için Tanrıya yakarmıştı.
İbrahim, Lut’a duyduğu sevgiyi, Rab’le konuşma yürekliliğinden, kendisini toz ve küle benzetmesinden, ısrarla kentteki doğru kişilerin olabilecegini vurgulamasından görebiliyoruz.
Lut’un kurtarılışında kendisinin payı hiç yoktur.

İbr.10: 38 Doğru adamım, imanla yaşayacaktır. Ama geri çekilirse, ondan hoşnut olmayacağım.”
Tanrı’nın bizlere öğretmek istediği şeye odaklanmamız gerekmektedir.
Doğru olmak yada iman etmiş olmak bizi kurtarmamaktadır.
İmanımızı, eylemlerimizle çevremize ve yaşamımıza uygulayabilmeliyiz.
Ben iman ettim kurtuldum demekle kurtuluş sağlanmamaktadır.

Sevgiyleeeeee