Re: islamiyetten Hristiyanlığa olan Yolculuğum * Yücel

#31538
Anonim
Pasif
OrhanAnt;10767 wrote:
Rabbin esenligi sizlerle olsun arkadaslar,
….

Bizler Mesih’i anlatarak insanların tövbe etmesine aracılık edebiliriz. Bizler kalkıp başka inançlar için, O İNANÇ KÖTÜ, O İNANÇTA ÇELİŞKİLER VAR diye, o insanı o inançtan soğutup sonrada Hristiyanlığa mı çekmeyi düşünüyorsunuz?
….
Saygilarimla

Evet ne yazık ki, birçok dindar bu yönteme başvuruyor. Diğer dindeki çelişkileri ve aykırılıkları öne sürerek kendi dinine taraftar bulmaya çalışıyor. Benim kitabım/peygamberim senin kitabını/peygamberini döver tarzında çekişmeler yaşanıyor.

Peki sonuçta ne oluyor? Kazanılmak istenen insan bu tarz bir mücadeleyle kazanılabiliniyor mu? İstisnalar kaideyi bozmaz, ne yazık ki kazanılmak bir tarafa genelde tamamen kayebediliyor. İnandığı dine getirilen bu tür eleştiriler ve tenkitler onda kafa karışıklığı meydana getirip zaten pamuk ipliğiyle bağlı olan inancını kaybettiriyor. O dine olan inancını kaybederken diğer dinleri araştırmaya mı başlıyor? Ne yazıkki genelde bu da olmuyor. İnandığı dine güvenini ve inancını kaybederken aslında bütün dinlere olan inancını, temelde de bir Yaratıcı’ya olan inancını kaybediyor. Yani ateist ve dinsiz olup çıkıyor. ”Bir insanın hristiyan veya müslüman olmasındansa ateist olması daha iyidir” diyen arkadaşlar varsa bu şekildeki tartışmalara devam etsinler. Ama yok ”bir insanın başıboş olmasındansa, Allah’tan/Tanrı’dan geldiğine inandığı bir inanca sahip olması her açıdan iyidir” diyorsak eleştirilerimizin ve tenkitlerimizin dozunu iyi ayarlamalıyız.

Bu duruma bir örnek vermek gerekirse Turan Dursunu verebiliriz. Adam, tevrat ve incili okuduktan sonra kur’anın onlardan kopya yapıldığını düşünerek kur’ana inancını kaybediyor. Mantıken bu düşüncede olan birinin tevrat ve incile yönelmesi, onları araştırması ve neticede yahudi ve hristiyan olması gerekiyor. Ama o tevrat ve incili de reddediyor, çelişkilerini dile getiriyor. Neticede hayatını atizme adıyor ve dinlere savaş açıyor. Zayıf inançlıların veya dinlerini yaşamayıp sadece adı müslüman/hristiyan olanların tamamen dinden uzaklaşması için mücadele ediyor.

Şimdi bakıyoruz birçok müslüman ve hristiyanın bu çevrelerin kur’an ve kutsal kitap tenkitlerini malzeme olarak kullanıp karşı tarafa delil olarak sunduğunu görüyoruz ki, bu bir tuzaktır. Dindarların bu tuzağa düşmek yerine bu tuzağı altüst edecek bir hoşgörüyle birbirlerini eleştirmesi RABBimizin daha çok hoşuna gitmez mi?

Seviyeli ve delile dayalı tartışmaların elbette faydalı olacağını ve kişinin inancını pekiştireceğini düşünüyorum ben. Ama bu ayarı her iki inanç sahibi arkadaşlar olarak tutturamadığımız bir gerçek.