Yazının tamamı değilse de bir bölümü benim de inandığım doğruları içeriyor..Yani Allah sevgisi sadece korku duygusunu yaşatarak sağlanamaz. Aksine bu insanoğlunda değişik bir tepki yaratır. Korku = nefret. Ancak bu korku duygusunun yaratılması sadece müslümanlıkta olduğunu düşünmüyorum.
İlle ki insanlar bir düşünceyi ya da fikri yayma isteğine girdiği anda karşısındakıne bu dusunceyı empoze yolunu secer ve bunun için de insanı olan tum duyguları kullanır..sevgı ,korku,şevkat..dolayısıyle bu sadece islam öğretisi için değil, tüm inanç ve ideolojıler için gecerlidir..
Diğer bir konuya gelince.. Açıkçası müslüman bir ailenin çocuklarına ”allah’a
baba diye hitap edemezsin’ söylemini çok normal buluyorum, çünkü islam inancında allah tektir hıcbır varlıga benzemez..zaten bence muslumanlık ve hrıstıyanlık arasındakı en onemlı fark da budur..
