[Anonim]

Acı gerçek şudur ki pek az çocuk koşulsuz sevildiğini ve önemsendiğini hisseder. Bir başka gerçek de çoğu ana babanın çocuklarına çok derin bir sevgiyle bağlı olduğudur. Peki bu korkunç çelişki neden ? Esas neden çok az ana babanın kalplerinde hissettileri sevgiyi olduğu gibi çocuklarının kalbine iletmeyi bilmesidir. Pek çok ana baba çocuklarını sevdikleri için bunu, onların otomatik olarak bildiğini düşünür. Bazılarıysa ” Seni seviyorum ” demenin yeterli olduğunu düşünür. Ne yazık ki bu doğru değil.

Davranışlarınızla Motive Edin

Sevgiyi hissetmek ve söze dökmek tabi iyidir, ama bu bir çocuğu koşulsuz sevildiğine inandırmaya yetmez. Bunun nedeni çocukların davranışlarla motive olmasıdır. Hareketlere ve onlara nasıl davrandığınıza göre tepki veririler. Onlara ulaşmak için, onların kurallarına göre sevmelisiniz ; yani davranışlarınızla göstererek…

Çocuklarınız, davranış şeklinizden onlar hakkındaki hislerinizi anlayacaklardır. Kutsal Kitap’ın da dediği gibi, ” Sözle ya da dille sevenler olmayalım. Eylemlerimizle gözüken gerçek sevgiyle sevenler olalım” ( 1. Yu. 3:18 ). Bir çocuğu sevmenin davranışsal biçimlerini sıralayacak olursanız bir sayfadan fazla yer tutacağını sanmam. Bu da bir sorun sayılmaz. Önemli olan çocukların sevgi deposunu dolu tutmaktır. Hiç olmazsa, sevgide davranış biçimlerinin, fiziksel temas, nitelikli zaman, armağanlar, hizmet davranışları ve onay sözleri olmak üzere beşe ayrıldığını hatırlayabilirsiniz. ( Gary CHAMPMAN – Dr. R. CAMPBELL )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.