[Anonim]

Sevgili Ankarali kardeşim.

Güzel bir koya temas etmişsiniz. Rab sizi bereketlesin.
Bu konuyla alakalı birşey sorma gereği hissettim.

Sünnet, evet bir mühürdü,
Yasa denetiminde iken, seçilmişlik ifadesi taşımaktaydı.
Görsel olarakta, insanlar birbirini bilmekteydi. Sünnetlerinden dolayı.

Rom.2: 25 Kutsal Yasa’yı yerine getirirsen, sünnetin elbet yararı vardır. Ama Yasa’ya karşı gelirsen, sünnetli olmanın hiçbir anlamı kalmaz.
Ama sünnetin de kurtuluş için anlam taşımadıgı ifade edilmektedir.

Flp.3: 3 Çünkü gerçek sünnetliler Tanrı’nın Ruhu aracılığıyla tapınan, Mesih İsa’yla övünen, insansal özelliklere güvenmeyen bizleriz.

Bizler artık yasanın denetiminde olmadığımıza göre,
Sünnet görselliği gereksiz kılınmıştır.
Artık Kutsal Ruh’un denetimindeyiz.
Tanrı’nın lütfu ile kurtulduk,
O’nun bizlere sağladığı güç ile iman ettik.
Sonsuz yaşama kavuşmuştuk ve çarmıhta ölmemiz gerekmekteydi.
Kendi tercihimiz ( dünyasal egemenlik, göksel egemenlik) ilede seçimimizi yaptık ve vaftiz olduk.
Vaftiz olurken kararlarımızı kendi isteğimiz doğrultusunda verdik.
Bizler kurtulmuş ve imanımız aracılığıylada ailemiz kutsal kılınmıştır.
Kutsanmıştır.

Ama bir bebeğin vaftizi beni hala düşündürmektedir.
Yukarda söz ettiğim aşamalardan bir bebek nasıl geçebilir ki?
Bir başkası onun yerine nasıl bu kararı alabilir?

Sevgiyleeeeee