[Anonim]

Değerli Kardeşler,

Hepimizin bildiği gibi Vaftiz bir sakrementtir. Yani Ruhsal bir gizemdir. Görünmeyen Tanrı, kendini ve kendi işlerini açıklamak için görünen yaratılışı kullanır. Tanrımız da rusal gerçeklerini fiziksel olan şeylerle bizlere açıklamayı uygun görmüştür.

Eğer bizler yaratılışa bakıp Tanrı’yı ve O’nun lütfunu göremiyorsak zaten vaftizin de bizler için bir anlamı kalmaz. Aynı şekilde Tanrı’nın bu sağlayışındaki ruhsallığı da göremiyorsak vaftiz bizim için sadece bir tören olarak kalacaktır.

Vaftizi sadece bizim kilise içindeki bir tanıklığımız olarak görüyorsak büyük bir yanılgı içindeyiz demektir. Vaftiz olarak Tanrı’ya ne kadar sadık olduğumuzu göstermiyoruz. Tanrı, vaftiz aracılığı ile bize ne kadar sadık olduğunu gösterir. Rab’bin sofrasında olduğu gibi bizler Rab’be bir şeyler sunmuyoruz. Vaftiz sırasında Rab bizlere gelir.

Bir yetişkin Tanrı’ya gelemiyorsa bir bebeğin Tanrı’ya gelmesini de tabiki bekleyemeyiz. Nasıl bir yetişkin vaftiz olduğunda Tanrı kişiye geliyorsa; bebek vaftiz olduğunda da Tanrı bebeğe gelir.

Öyleyse nedir bebeklerin Vaftiz edilmesine karşı duruşun nedeni? Vaftizin amacının sadece bir iman ikrarı olduğu düşüncesidir. Yani vaftizin sadece fiziksel boyutunun öne çıkartılarak ruhsal boyutunun zayıflatılmasıdır.

Vaftiz, Tanrı lütfunun bizlere sunuluş şeklidir.

“Çünkü iman etmemiş koca karısı aracılığıyla , iman etmemiş kadın da imanlı kocası aracılığıyla kutsanır. Yoksa çocuklarınız murdar olurdu. Ama şimdi kutsaldırlar.” (1.Korintliler.7:14)