Re: Affedilenler affedilemeyenler

#31635
Anonim
Pasif

Tanrı’nın affı, İsa Mesih’in kefaretine dayanır.
O, günahlıda ne iyilik, ne dinsellik, ne de yararlılık arar.
Hiç kimse affedilmek için Tanrı’ya bir tek karşılıkta bile bulunamaz.
Baba Tanrı’nın affı kesinlikle karşılıksızdır. Hoşgörü içerir.

Yaşamlarımızda daima rakiplerimiz olacaktır.
Bazan ileride bazan geride kalacağız bu koşuşturmada.
Konum her ne olursa olsun, diş bilememeli kin gütmemeli, sinirlenmemeliyiz.
Rakibimizi yok etmek, kendimizin de yok olmamıza sebep olacaktır.
Hoşgörü ve iyi niyetle atacağımız her adım sa bizlere büyük kazanımlar sağlayacaktır.
Özd.14: 29 Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
Özd.19: 11 Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.

Başarısızlıklarımızda öfkeye odaklanmamalıyız.
Öfke tüm bedenimizin uzuvlarını harekete geçirir.
Sinirlerimiz gerilir, kaslarımız kasılır, bezelerimiz sıvı salgılar, duygularımız, kan dolaşımımız normal işlevini görmezler.
Aklımız ve yüreğimiz tek bir amaca odaklanmıştır.
Affedilmiyor veya affedemiyoruzdur sonuçta.
Her iki koşulda da esenliğimizden uzaklaşırız.
Affedilmeyene karşı yapmış olduğumuz savaşımda galip gelmek ne tatlı bir duygudur.
Bu uğurda verilen çabanın sonucunda ise,
Yüreğimizde oluşturduğumuz bir kin sarmalı buluruz.
Haksızlığı affedememekse bizleri yine kim beslemeye, öç almaya yönlendirir.
Bu olgu, doğal varlığımızın ve dünyasallığımızın bir sonucudur.
Affedebilmek için, iç yaşantımızda ruhsal şifa ile mümkündür.
Yenilenmeye ihtiyacımız vardır.
Yu.3: 7 Sana, ‘Yeniden doğmalısınız’ dediğime şaşma.

Kutsal Kitap’taki Kutsal Söz’ler, günahlı olan doğamızı herzaman uyarmıştır.
Bizleri sağduyuya teşvik etmiş ve bizleri yönlendirmiştir yaşamlarımızda.
Özd.28: 13 Günahlarını gizleyen başarılı olmaz, İtiraf edip bırakansa merhamet bulur.
Rab’de özgür olmak demek, ruhsal bağımsızlığı ilan etmektir.
Yüreklerimizi sadece O’na açmaktır. Sadece O’nu düşünmek ve birlikte olmaktır.
Günahlarımızdan, yürekteki kin ve öfkeden kurtulamamaksa, bizleri Rab’den uzaklaştırır.
O’nu düşünme ve O’nunla yaşama olanağını ortadan kaldırır.
Birliktelik bozulur, özgürlükse köleliğe dönüşür.
Yüreğimizi açabilmeli ve kendimizle yüzleşebilmeliyiz.
Tanrı’nın lütfu ile yaşam bulmalıyız. Yeni bir yaşam.

Sevgiyleee