Re: Affedilenler affedilemeyenler

#31576
Anonim
Pasif

Günahlının Tanrı tarafından affedilmesi, göklerdeki melekleri sevindirir.
Buna karşın günahlının bu kutsal affı reddetmesi ise, şeytanı ve onun cinlerini sevindirmektedir.
Affedilen kişi böbürlenmeyi, övünmeyi, iyiliğe karşılık beklemeyi gibi tüm değerleri yok sayar.
Bizler Tanrı yargısını haketmişken,
Günahın içerisinde, günahın esiri olmuşken,
Tanrı’nın lütfu ile affedilmiş bir günahlı bu durumunda, günahıyla yüzleşir ve
İsa Mesih’in Çarmıh’ının önünde kendisini bulur.
Affedilmesinin tek sebebinin o çarmıhta akan kan olduğunu farkeder.
Yşa.43: 25 Kendi uğruna suçlarınızı silen benim, evet benim, Günahlarınızı anmaz oldum.
Rab’bi yüceltir, övgüler sunar, teşekkürlerini bildirir.
Yaşantısı artık değişmiştir.
Günahlı biri iken, affedilmiştir.
Sırtında taşıdığı yük hafiflemiştir, yok olmuştur.
Tanrı ile tanışmanın ve barışmanın verdiği o esenlikle,
Bu sevincini aktarır tüm yaşamındaki insanlara.
Tanrı’nın bizleri nasıl sevdiğini anlatır, müjdeyi paylaşır.
Sevgi ile dolu bir kap gibidir, sürekli taşmaktadır.
Aynı doluluğu başkalarınında yaşamasını amaç edinir.
Kaybolmuş birer koyunduk hepimiz birzamanlar.
Sesi işittik, çağrıyı duyduk, gücü hissettik, güvenliği gördük.
Yanıt verdik korka korka.
Neler olduğunu birçoğumuz anlayamadık bile,
Affedilmiştik, esenlikteydik, güvencedeydik.
İyi Çobon’ın ardından yürüyorduk, O’nunla gönencedeydik.

Affedilmiştik ve özgürdük artık.
Dünyadan özgür, benlikten özgür, günahtan özgürdük.
Arındırılmış saf bir hale gelmiştik.
Özümüze dönmüştük. İlk Adem oluvermiştik.
Yer.34 “Çünkü suçlarını bağışlayacağım, Günahlarını artık anmayacağım.”
Artık yüreklerimizde ne bir kin, ne bir öfke ne bir nefret taşımıyorduk.
Kendimizle barışmıştık, komşularımızı seviyorduk, düşmanlarımızı seviyor, bağışlıyor, hatta onlar için dua ediyorduk
Bu bizmiydik acaba.
Bizler affedilmiştik ve artık affedebiliyorduk.
Ef.4: 32 Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı sizi Mesih’te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın.
Kimileri için zordur affetmek.
Affettim ama unutamıyorum der, başaramıyorum çok acı çekiyorum der.
Rab İsa Mesih’in çarmıhta akan o kanıyla nasıl affedildik ve bağışlandık sa,
Bizlerde affetmeyi ondan ögrenmeliyiz.
Karşılık beklemeden, türeklerimizdeki sevginin doluluğunu çevremize aksettirdiğimiz an
Gerçekten özgür olacak ve affedebileceğiz, hiç koşulsuz.

Sevgiyleeeee