[Anonim]

Yalnızca iki çıkış yolu var. Biri acıdan kaçınmak, ki bunun anlamı er ya da geç giderek artan ölçüde tanrı’dan da kaçın mak demektir. Çünkü Tanrı ya acıyı istedi ya da acıyı kullanmak istedi. Bu yüzden, acıyı reddetmek Tanrı’yı reddetmek olabilir. Acının imanla ilişkisini yadsımak nihai itaatsizliktir.

Çemberi kırmanın ikinci yolu ise ölümdür, ki bu da acının son aşamasıdır. Bu durum, Tanrı’nın olayları nasıl mizahi bir yaklaşımla biçimlendirdiğine bir başka örnek sayılabilir. Çünkü onun yolu, ölümle acıdan sonsuza dek kurtuluşu sağlarken, itaatsizlik ederek acıdab kaçınmaya kalkışmanın sonu, acının pençesine düşmek, lanetlenmek olmaktadır. ( T. S. )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.hac5