[Anonim]

Yaratıcı (Larsh McDowell ve Bart Larson) :isa:

Kutsal Kitap’ta ilk ayet şöyle der: ‘Başlangıçta Tanrı gökleri ve yeri yaratmıştır’ (Yaratılış 1:1). Tanrı, Kendisini yaratıcı olarak tanımlıyor. Buna aykırı birşey söylemek, Yahudilerce hakaret sayılırdı. Zaman ilerledikçe çeşitli kişiler de dünyayı Tanrı’nın yarattığını açıklamıştır.

‘Beni Tanrı`nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten`in soluğu yaşam veriyor bana’ (Eyub 33:4).

‘Deniz O`nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O`nun elleri biçim verdi.Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB`bin önünde diz çökelim’ (Mezmur 95:5-6).

‘Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.

Kulu Musa`yı, Seçtiği Harun`u gönderdi aralarına’ (Mezmur 102: 25-26).

‘Bu yüzden zor günler gelmeden, “Zevk almıyorum” diyeceğin yıllar yaklaşmadan, Güneş, ışık, ay ve yıldızlar kararmadan Ve yağmurdan sonra bulutlar geri dönmeden, Gençlik günlerinde seni yaratanı anımsa’ (Vaiz 12:1)..

‘Bilmiyor musun, duymadın mı? Ebedi Tanrı, RAB, bütün dünyayı yaratan, Ne yorulur ne de zayıflar, O`nun bilgisi kavranamaz’(Yeşeya 40:28).

Yeni Antlaşma, Mesih’in tanrısallığını, O’ndan ‘Yaratıcı’ olarak bahsederek onaylar:

‘Başlangıçta O, Tanrı`yla birlikteydi.
Her şey O`nun aracılığıyla var oldu, var olan hiçbir şey O`nsuz olmadı.

Yaşam O`ndaydı ve yaşam insanların ışığıydı.
Işık karanlıkta parlar. Karanlık onu alt edemedi.
Tanrı`nın gönderdiği Yahya adlı bir adam ortaya çıktı.
Tanıklık amacıyla, ışığa tanıklık etsin ve herkes onun aracılığıyla iman etsin diye geldi.
Kendisi ışık değildi, ama ışığa tanıklık etmeye geldi.
Dünyaya gelen, her insanı aydınlatan gerçek ışık vardı.
O, dünyadaydı, dünya O`nun aracılığıyla var oldu, ama dünya O`nu tanımadı’ (Yuhanna 1:2-10).

Burada kullanılan kişilik zamirlerinin birbirlerine bağlanışından, Mesih İsa’dan bahsedildiğini anlıyoruz. Pavluls da aynı düşünceyi şöyle ifade ediyor:

‚Nitekim yerde ve gökte, görünen ve görünmeyen her şey -tahtlar, egemenlikler, yönetimler, hükümranlıklar- O`nda yaratıldı. Her şey O`nun aracılığıyla ve O`nun için yaratıldı.
Her şeyden önce var olan O`dur ve her şey varlığını O`nda sürdürmektedir.

Bedenin, yani kilisenin* başı O`dur. Her şeyde ilk yeri alsın diye başlangıç olan ve ölüler arasından ilk doğan O`dur’(Koloseliler 1:16-18).

Bu metin, Pavlus’un Mesih İsa’dan bahsetmekte olduğunu gösteriyor. Birbirlerine bağlı olan zamirler, sadece bir kişiyi işaret eder. Kendisi aracılığıyla ‚her şeyin yaratılmış’ olduğu ‚imanlılar topluluğunun başı’ ve ‚ölümden ilk doğmuş olan’ tek kişiden söz edilmektedir.
‚Çünkü Mesih bedenin kurtarıcısı olarak kilisenin* başı olduğu gibi, erkek de kadının başıdır’(Efesliler 5:23).

‚Başlangıçta Söz vardı. Söz Tanrı`yla birlikteydi ve Söz Tanrı`ydı’ (Yuhanna 1:1).

‚Oysa Mesih, ölmüş olanların ilk örneği olarak ölümden dirilmiştir’ 1.Korintliler 15:20).

Yukarıda verilen bu ayetlere göre Mesih İsa bu tanımların hepsine uyuyor.

İbraniler’in yazarı da aynı noktanın altını çizer:

‚Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi.

Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu`yla bize seslenmiştir’ (İbraniler 1:1-2).

Lewis Speryy Chafer şöyle diyor:

‚Yaratma işlevi, hiçbir şeyle karşılanamayacak bir olaydır. Tanrı, maddeyi tamamen yokluktan var etmiştir. Yani, hiçlikten bir şey üretmiştir. Hiçlikten, sadece hiçliğin çıkacağı açıktır. Kutsal Kitap’ın bildirisine göre, her şey Tanrı’nın sonsuz kaynaklarından varolmuştur. Var olan her şeyin kaynağı Tanrı’dır. Dünyanın var oluşu, Romalılar 11:36’da da belirtildiği gibi, Tanrı’nın iradesinin sonucudur:

‚Her şeyin kaynağı O’dur; her şey O’nun aracılığıyla ve O’nun için var oldu’ (Romalılar 11:36).

Bu ayette her şeyin yaratıcısının Tanrı olduğunu görüyoruz. Fakat Koloseliler 1:16-17’de her şeyin Mesih tarafından ve Mesih için yaratıldığı yazılıdır. Bu ayette, Mesih’in her şeyden önce olduğu ve her şeyin O’nun aracılığıyla yaratılmış olduğu belirtilmektedir.