[Anonim]

BÖLÜM XXII
Evlilik ve Boşanma

I. Evlilik tek bir erkek ve tek bir kadın arasında olmalıdır: Ne
erkeğin ne de kadının kendisine aynı anda birden fazla eş alması
yasaldır.

II. Evlilik, kadının ve kocanın karşılıklı yardımda
bulunmaları, insan ırkının yasal yollardan çoğalması; ve
murdarlığın engellenmesi için düzenlenmiştir.

III. Kendi yargılarıyla rıza gösterme yetisinde olan her tür insan
evlenebilir. Ancak yalnızca Rab'de evlenmek Hıristiyanların
sorumluluğudur. Bu nedenle, gerçek Protestan inancını ikrar eden
kişiler, gerçek imanı ikrar etmeyenlerle evlenmemelidirler. Aynı
şekilde, tanrısal kişiler, hayatlarında açıkça büyük
kötülüklerde bulunan ya da ölüme götüren sapkın öğretileri
benimseyen kişilerle evlilik aracılığıyla aynı boyunduruk altına
girmemelidirler.

IV. Evlilik, Söz'ün yasakladığı şekilde akraba bağları
içinde gerçekleşmemelidir. Bu tür ensest evlilikler, kadın ve
erkeğin karı ve koca olarak yaşamalarını sağlamak üzere hiçbir
insan yasası ya da insanların çıkardığı kanunlara ya da her iki
tarafın isteğine dayandırılarak gerçekleştirilemez.

V. Antlaşan çiftlerin evlilikten hemen önce cinsel ahlaksızlıkta
bulunmaları ya da başkalarıyla zina etmeleri durumunda masum olan
tarafa antlaşmayı bozması için haklı bir sebep verir. Evlilikten
sonra zina işlenmesi durumunda ise masum olan tarafın boşanma yoluna
gitmesi ve boşanmadan sonra, sanki boşadığı eşi ölmüş gibi
başka bir kişiyle evlenmesi yasaldır.
VI. Adem'in günahından dolayı ortaya çıkan insanın
bozulmuşluğu, Tanrı'nın evlilik aracılığıyla
birleştirdiklerini geçersiz sebeplerden ayırmayı amaçlasa da, zina
ya da kasti olarak terk edilme gibi durumlar dışında, Kilise ya da
devlet tarafından hiçbir şekilde çözüm bulunamayacağından,
evlilik bağının çözülmesi için yeterli sebep oluşturmaz: Bu
durumda halk önünde ve düzenli şekilde işlemler yapılmalıdır ve
bu durumla ilişkili olan taraflar kendi iradelerine ve bilgeliklerine
bırakılmamalıdır.