[Anonim]

BÖLÜM XVII
Kutsalların Sonsuza Dek İmanlı Olarak Dayanması

I. Tanrı'nın sevgili Oğlu'nda kabul ettiği, etkin bir şekilde
çağırdığı ve Ruhu'yla kutsallaştırdığı kişiler, ne
tümüyle ne de en sonunda lütuf konumundan düşebilirler; fakat
kesinlikle bu konumda sona kadar dayanacaklar ve sonsuzluk boyunca
kurtulacaklardır.

II. Kutsalların sonsuza dek imanlı olarak dayanması, kendi özgür
iradelerine değil, Baba Tanrı'nın karşılıksız ve değişmeyen
sevgisinden ileri gelen seçilmişlik hükmünün değişmezliğine,
İsa Mesih'in kazandıklarının yeterliliğine ve kutsallar için
yakarışına, Kutsal Ruh'un ve Tanrı'nın tohumunun bu
kişilerde kalışına ve lütuf antlaşmasının doğasına
bağlıdır ki tüm bunlar, kutsalların sonsuza dek imanlı olarak
dayanmasının kesinliğinin ve değişmezliğinin kaynağıdır.
III. Buna rağmen kutsallar, Şeytan'ın ve dünyanın ayartıları,
içlerinde kalan bozulmuşluğun yaygınlığı ve korunmaları için
sağlanan araçların ihmal edilmesi nedeniyle ciddi günahlara
düşebilir ve bir süre bu durumda yaşamaya devam edebilirler.
Böylece Tanrı'nın önünde kötü olanı yapmış olur, Kutsal
Ruh'u kederlendirirler; bunun sonucu olarak kendilerini bunların
sağladığı lütuflardan ve teselliden mahrum ederler, yüreklerini
katılaştırırlar ve vicdanlarını yaralarlar; başkalarına
karşı suç işler ve onları incitirler ; böyle yapmakla kendi
üzerlerine geçici yargılar getirirler.