[Anonim]

Sayın sonsuzdiren; alıntıladığınız bu tanıklığım için size bir kez daha teşekkür ederim.Kısa da olsa ( ayrıntıya girmesem de ) ; kendi ifadelerimi birkaç kez okudum. Yalnış var mı diye; değil !… Çok ayrıntısı var. Ama; ağlamamak için kendimi tuttum desem yeridir. Zira; İnsansal olarak düşündüğüm de; yaşamımda gerçekten çok güzellikler yapmış ya da davranmışım.Hatta canımı ortaya koymuşum zamanında( bir kaç kez ). Hep başkaları için; gençliğin verdiği ateşle…

Birinci paragrafta da dediğim gibi; benim Rab’be gelmem kolay olmadı.Niye ağlayacak duruma geldim diye düşünülürse ki; nedeni Rab’bi genç iken tanımamış olmam ! Şimdi biliyorum ki; zaman insanlara özgü. Ama Rab ile birlikteliği önceden tanımış olsam; O’nun esenliği ve lütfu altında yaşardım. Şimdi O’nda olduğumdan hiçbir dünyasal korkum yok. Ama; Rab’den bütün istemim insanların en kısa zamanda Rab ile birlikteliğidir. Bu yazımı okuyan inanlı olmayanlar; beni çok yaşlı sanıpta ölüm korkusu yaşadığım için; bu satırları karaladığımı sanmasınlar.Neyse sözcüklerimi; yine çok uzattım!… Sadece duygularımı sizlerle paylaşmak istemiştim…

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.tanri sevgidir