[Anonim]

Sevgili ankaralı söylediklerinize tamamiyle katılıyorum… Tanrı herşeyi önceden bilir… Buna hiç bir şekilde kimsenin itirazı da yoktur…

Ama buradaki konu Tanrı’nın neden böyle bir yol izlediğidir… Yani birazcık miteolojik bir konu… Cevap verilmesi de pek mümkün değildir… Sonuçta Tanrı’nın işine kim karşıbilir ki?

Bütün bu gerçeklerle birlikte insanların akıllarına yine de neden Tanrı diğer toplumları dışladı? Diğer toplumları dışlamakla da kalmayıp diğer toplumları kendisi yaratmış olmasına rağmen İsrailoğullarından, o toplumdaki kadınlara tecavüz edilmesini, bebeklerin ve aksaçlı dedelerin dahi öldürülmesini istedi. İşte böyle bir durumda benim aklım mantığım duruyor. Ben İncil’i sonuna kadar kabullenen ve öğretilerini çok doğru bulan bir insanımdır. Ama Tevrat’ta geçen bu tecavüz ve öldürme emirlerinin İncil’in mantığı ile uzaktan yakından hiç bir alakası yoktur.

Sizin bahsettiğiniz haksızlığa uğrayıp, insanların Tanrı’ya şikayet etmesi çok farklı bir şeydir. Ki böyle durumlarda her olumsuzluğu Tanrı’nın adaletsizliğine yoran insanlara ben de çok karşıyımdır ve eminim ki bütün dinler buna karşıdır.

Ama birde realiteler vardır. Tanrı’nın emirleri sonucu sadece ırkından dolayı tecavüze uğrayan kadınlar, o kadınların kocaları, bebekleri ve aile büyükleri öldürülen aile bireyleri; bu kişiler Tanrıya adaletsizdir diye yakarırlarsa çok mu haksızlık etmiş olurlar?

Aslında olayın içinde olay var… İnsan düşündükçe çıldırma noktasına geliyor… İnanın ki kafam çok allak bullak…

Daha demin dediğim gibi… İncil’in öğretileri benim için dört dörtlüktür… Özellikle de sevgi, dostluk, kardeşlik adına en ufak bir kusur, hata bulamam ve dolayısıyla hayatımın her evresinde İncil’e inanır, ona göre yaşarım…

Buraya kadar herşey tamam…

İncil’in baş mimarı o güzel sözeleri söyleyen kimdir? Mesih İsa’dır.

Peki İncil’e göre Mesih İsa nedir? Tanrıdır…

Peki Tevrat kimin sözüdür? Tanrı’nın sözüdür…

Eee o zaman İncil’de düşmanını dahi sev diyen Mesih İsa, aynı zamanda Tevratta İsrail dışındaki 7 toplum için tecavüz ve ölüm emirlerini de veren kişi de olmuyor mu? Ve bu bir çelişki değil midir? Yoksa Tanrı değişken midir? (Son sorduğum sorunun cevabını dahi düşünmek istemiyorum)

Madem konu açıldı, ilk defa bu kadar açık ve net yazdım… Kafam çok karışık, bazen bunları düşündükçe çıldırmak üzere olduğumu hissediyorum…