[Anonim]

Kutsal Kitap hakkında araştırmalarımın yoğun olduğu bir dönemdi.. Kutsal Kitabı çok okuyor, hakkında yorumlar yapıyor ve onu anlamaya çalışıyordum.. İsa hakkındaki peygamberliklerin tek tek gerçekleştiğini Kutsal Kitap’tan okuyunca, yüreğimde büyük bir sevinç oluşmuştu.. Fakat eski ahit’te bulunan bazı ayetler, kafamı fazlasıyla karıştırıyordu.. Şeytan sanki ; ”Görüyormusun, bu tanrı sözü değil işte” diyordu.. Bunu günlerce düşündüm.. Üzüldüm, ağladım.. Yüreğimde bir acı hissediyordum.. Tanrıya dua ediyordum.. Yine Kutsal Kitabı okuduğum bir akşam, uykuya daldım.. Rüyamda, elinde kuş kanadının tek bir parçasını mürekkebe batırarak birşeyler yazan bir insan gördüm.. Yüzü bana dönük değildi.. Sadece sırtı görünüyor ve o an yazma eylemini gerçekleştirdiğini görüyordum.. Sonra bir ses;

”Korkma.. Bu kitap Tanrı’nın saf ve katıksız sözüdür.. O şeylere bakarak üzülme, Rab’be bak.. onu izle ve onun sözüne kulak ver..”

Sabah büyük bir sevinçle uyandım. Bu rüyanın bana Rab tarafından gösterildiğini düşündüm.. Bu bana bir teselliydi.. Rab, benimle ilgilenmiş.. Kafamdaki soru işaretlerini kırmıştı.. Ona ne kadar şükretsem azdır.. Evet kardeşler.. Kutsal kitap Rab’bin sözüdür.. O bizim rehberimiz, bizim yol göstericimizdir..

Sevgiyle kalın..