Re: Protestan Kilise Vaazları
Sürekli Gelişim
Kolaylıkta ya da zorlukta hep ileriye
Kutsal Kitap’ta Tanrı’nın Musa’ya bir toplanma çadırı yapmasını buyurduğunu görüyoruz. Bu konu üzerinde yapılan bazı açıklamalarda Musa’nın bu Tanrısal buyruğu yerine getirmek için yani toplanma çadırını tamamlamak için sabah ve akşam çalıştığı dile getirilmektedir.
Efendimiz İsa’da gündüz halkla birlikte olup Tanrısal Krallığı ilan ederken gece de özellikle “Göksel Baba’ya” dua ile vaktini geçiriyordu. Kısacası sabah ve akşam sürekli olarak Tanrı önünde ayık ve uyanık ve etkin bir biçimde işliyordu.
Burada sabah ve akşam ifadesini hem aydınlıkta hem karanlıkta olarak da almamız mümkündür. Ya bizler Tanrısal kelamın ışığında Tanrısal Krallıkta Mesih’le birlikte yaşayan ya bizler, bizlerde hem sabah ve hem de akşam Tanrısal Krallıkta her gün biraz daha Mesih’e benzeyerek bir yaşam sürüyor muyuz? Gerçekten Tanrı’da O’nun kelamında, Ruhunda ve kurtuluşunda ileriye daha ileriye doğru gidiyor muyuz? Durum ister sabah (yani aydınlık) isterse bizim için akşam (yani karanlık, yani güçlüklerle dolu) olsa da Tanrı’nın hükümranlığında sabır ve sebatla hep ileriye Mesih’in gelişine hedeflenerek devam ediyor muyuz? İşimizde elden geldiğince RAB’be hizmet eder gibi hizmet edip en iyi iş yapan bir kişi, en iyi öğrenci, en iyi anne, en iyi işveren, en iyi sanatçı, en iyi sanatkar olmaya gayret ediyor muyuz?
Tanrı, Musa’ya Kendisini “Ben BEN Olanım” şeklinde açıklamıştı. Bazı eski yorumlarda bu kelimelerin orijinal metne göre çevirisinin “Ben, BEN olan kişiyle birlikteyim” şeklinde açıklanmaktadır (yada “Ne olacaksam O olacağım” şeklinde tercüme edilmektedir) (Ehyeh asher ehyeh-Çıkış 3:14).
Bir anlamda biz başarısızlığa uğrasak da eğer Mesih’te O’nun krallığındaysak “bizi asla terk etmeyecek, asla bırakmayacak” olan olarak bizde Olan olarak bizi bırakmayacak Olandır. Biz’de O “ne olacaksam O olacağım” diyendir. Eğer biz bütün umudumuzu, bütün varlığımızı Mesih’in kurtarışında ve Tanrı Ruhu’nda O’na bağlamışsak.
Eğer güç zamanlarda da Tanrı’da Tanrı’yla birlikte kurtuluşunu gönenerek ve Tanrı Ruhu’nun yönlendirişinde tabi ki tamamen Kelamla yürürken muhakkak gelişimini sürdüren kişi sonunda Mesih’te –yol, gerçek ve yaşam- sözleri doğrultusunda gerçekte olmuş, gerçeğe büyümüş, gerçeğe uzanmış olacaktır.
Bir çok kereler düşsek bile, başarısız olsak bile “Ehyen” yani “Olacağım” sözcüğünde olduğumuz sürece Mesih’in kurtuluş Müjdesinde “olmuş olanlar olarak” Tanrı lütfunda bereketlenmiş olacağız.
Unutmayın ağacın tepesine ulaşma aynı zamanda düşme riskini de beraberinde taşımaktadır. Bizler bu gerçeğin bilincinde gün be gün bize sunulan yaşamda ilerlerken bir yandan da Tanrı’nın evrensel tapınağının inşasının bir parçası olduğumuzu aklımızdan çıkarmamamız gerekir. Mesih’te Mesihleşmek bu evrensel Krallık gerçeğini yalnız algılamak değil günlük hayatta solumak, yaşamaktır.
Rev.Turgay Üçal