[Anonim]

Ebu Dücane (r.a.) ALLAH Resulü (s.a.v.)´nün huzuruna gelip:

“Ya Resulullah! Yatağıma yattığım zaman değirmen sesi, arı vızıltıları gibi sesler işitiyorum. Simşek parıltısı gibi şeyler görüyorum. Başımı kaldırıp baktığımda evimin orta yerinde siyah ve uzun gölge gibi bir şeyin olduğunu görüyorum. Yakalamak için elimi uzattığımda derisinin üzerinde ki kılların kirpi kılları gibi olduğunu ve ağızından yüzüme doğru ateş parçaları attığını görüp beni yakacağını zannediyor, uyuyamıyorum, korkuyorum.” dedi.

Resülü Ekrem (s.a.v.) buyurdular:

“Ey Ebu Dücane, evinize gelen korkunç bir mahluktur. Bana bir kağıt ve kalem getiriniz.”

Getirilen kağıt ve kalemi Hazreti Ali (k.v.)´ye verdi ve “Bismillah diyerek (yukarda ki duayı) yaz.” buyurdu.

Ebu Dücane (r.a.) diyor ki:

“Resulü Ekrem (s.a.v.)´in yazdırdığı bu mektubu götürüp yastığımın altına koydum ve yattım. Gece yarısı uyanmıştım. Kulağıma şöyle bir korkunç ses geldi:

Lat ve Uzza´ya yemin ederim ki bizi yaktın. Bu mektubun sahibi hakkı için bu mektubu kaldır. Senin evine bir daha gelmeyeceğiz.”

Ebu Dücane (r.a.) diyor ki:

“Sabahleyin erkenden kalkıp Resulü Ekrem (s.a.v.)´in arkasında sabah namazı kıldım. Cinlerin feryadını Resulü Ekrem (s.a.v.)´e haber verdim.”

Resulü Ekrem (s.a.v.) bana şöyle buyurdu:

“Ey Ebu Dücane! O mektubu kaldır. Beni hak peygamber olarak gönderen ALLAH´a yemin ederim ki eğer o mektubu kaldırmazsan onlar kıyamete kadar azap içinde kıvranırlar.”
sevgili mustifi şeytanı ve cinleri kahreden duanın altında bu hikaye var. evdeki kitapta da bu var. şimdi bir de kişiler gerçek kişiler ki bir çok yerde de adları geçiyor islam tarihinde. böyle bir tanıklıkları var. Muhammed o varlıklara azap çektirmiş. bunu eğer cinlerin yardımıyla yapsaydı zaten onlar kendi içlerinde parçalanmış olduğundan korkacak bir durum kalmazdı. İsa’nın sözü. içinden çıkmak çok zor. esenlikler.