Sayın izmirligizem; sizin dediklerinizi anlıyorum.Ama diyorum ki; tarihsel açıdan analizlere girdiğimizden beri, sanki Kutsal Kitap’ın dışına çıkıyormuşuz gibi bir izlenim ben de uyandı. W. MacDonald’ın dediği gibi, Kutsal Kitap ” evrensellik “, yani sonuçta herkesin kurtulacağı öğretisini taşımaz. Dünyasal yaşam önem kazandıkça, benliğin ihtiyaçları ön plana çıktıkça birçok yıkımlar, ölümler, kavgalar,yok etmeler vb. olmuştur ve oluyor.Şeytanın ve onun karanlık güçlerinin en zevk aldığı şeylerdir, bunlar. Bizim konumuz neydi ? Türklük, Hristiyanlık. Yani Hristiyanlık, kimsenin tekelinde değildir. Pekala da Türkler de inanlı olabilir, olmuştur, olacaktır. Türk olan inanlılar da, yurdunu, bayrağını, ulusunu, devletini çok sevmektedir. Vatanımızın huzuru, güvenliği,refahı gibi konularda dualar edelim. Dün böyleydi, bugün böyle gibi konuları tartışmaya fazla zaman ayırnaktan çok; inanlı olarak bize düşen sorumlulukları yerine getirmeye daha fazla zaman ayıralım, diyorum. Farkında olmadan günlük dünyasal yaşamın etkisinde kalarak, Tanrı’yla olmaya ayırdığımız zaman azalıyor ya da O’nunla hiç zaman geçiremiyoruz gibi bir görüntü ortaya çıkyor. Bunun da gerçek olduğunu söyleyebilirim. Tabi ki fikir alışverişi yapacağız. Tanrı yolunda, eksikliklerimizi birbirimize yardım ederek de ( Rab ile beraber ) gidermeye çalışacak ve Hristiyan olgunluğuna erişmeye çalışacağız. Yalnış mı düşünüyorum ? Sonu gelmeyecek tartışmalar yerine, Tanrı yolunda birbirimizi teşvik edelim. Zira bizler için önemli olan Tanrı bilgisidir. Bu da O’nun bize verdiği oranda bir bilgidir. Ne dersiniz ?
Söz, Mesih’ti; O, Hak’tı.
Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle !
Dünyayı kazansan neye yarar ? hac5 tanri sevgidir