[Anonim]

İlber Ortaylı’nın ve Murat Bardakçı’nın Atatürke bakışı konusundaki düşüncelerinizi yanlış anlamışım, özürdilerim…

Ama bir kaç şeye itiraz edecem :)

Dediğiniz gibi “Osmanlı Padişahları dünyasal koşulların zorlamalarını” her olay için kale almazdı. Bunun en basit örneği matbadır. Dünyaya matba geldi, bir çok devlet kullanmaya başladı ve ne yazıkki Osmanlı matbayı ülkeye sokmadı.

Ama meclisin açılmasını dünyasal koşulların zorlamasına bağlayamam. Çünkü ezelden beri bu Osmanlı’nın mantığıydı. Bakın daha Fransız İhtilali olmadığı dönemlerde bile İstanbul alındığında Patrikhane kapatılmamıştı. Patrikhanenin kapatılmaması Osmanlı’nın çok mu demokrat olduğunu gösterir? Elbetteki göstermez. Patrikhanenin kapatılmamasının altında demokrasiyle birlikte bir çok farklı sebebler yatmaktadır. Ama burada dikkate almamız gereken şey, Osmanlı’nın kendisinden olmayana da söz hakkı verip onlara da yaşama şansı vermesidir. Yani Osmanlıda demokrasinin temelleri Fransız ihtilalinden çok önceleri atılmıştı. Hep dediğim gibi, bunların hepsi bir süreçti ve meyvelerini ayanlar meclisiyle verdi.

Zaten şuda var, sizin de belirttiğiniz gibi, her ne kadar Osmanlı Padişahları ben Türk’üm dese de günümüz Türkiye Cumhuriyeti’ndeki Türklük anlayışına hiç bir zaman sahip olamamıştır. Sonuçla Osmanlı ulusal bir devlet değildi ki. Ulusal bir devlet olmadığı gibi de tam tersine bir imparatorluktu.

İmparatorluk anlayışı gereği, Fransız ihtilalinden çok önceleri zaten demokrasinin temelleri Osmanlı’da atılmıştı (örneğin Patrikhanenin kapatılmaması ve şeriatla yönetilen br ülkede Patrikhane gibi bir yerin dinsel tören yapmasına izin verilmesi gibi) Sonra yıllar yılları kovaladı ve Osmanlıdaki demokrasi hareketlerinin elle tutulur, gözle görülür ilk örneği ayanlar meclisi oldu (Yani ayanlar meclisinin mantığı aslında 1400 lü yıllardan gelmekteydi).

Kitap tavsiyelirinizi dikkate alıp, Server Tanilli’nin Osmanlı için yazdığı kitaplardan mutlaka alacam. Bu cumartesi günü şehir merkezine gidecem, o zaman mutlaka alırım. Açıkçası Server Tanilli’nin Osmanlı’yı anlatan kitaplarını hiç okumadım. Siyasi kimliğini bildiğimden dolayı, Osmanlı’ya ön yargıyla yaklaşmış olabileceğini düşünmüştüm ve hiç almamıştım.

Bundan yıllar önce Ali Kemal Meran’ın “Padişah Anaları” diye bir kitabını okumuştum. Osman ve Orhan Bey haricindeki hiç bir padişah annesi Türk değilmiş de, dolayısıyla padişahlar da Türk olmazlarmış da, bunca yıl bizi kandırmışlar da, bunu ilk fark eden Ali Kemal Meran’mış da falanmış da filanmış :)

Cidden merak ettim bu adamı. Yani bunca yıldır zaten bilinen şeyleri, neden bir mucit edasıyla önümüze sunuyordu da bize Osmanlı’yı kötülüyordu? Araştırdım… Adam Alevi çıktı. Zamanındaki Sunni-Alevi çekişmesini, hiç yaşamamasına rağmen, hala unutamamıştı ve bunu da kitabına yansıtmıştı.

Kalın bir kitaptı da…Rahat 600-700 sayfa vardı. Boşu boşuna 6-7 günüm gitmişti.

O gün bu gündür kendi kendineme söz verdim. Her konuda, ama özellikle de tarihi konularda, bir şey merak ediyorsam bu merakımı o tarihe gönül vermiş insanlara sorup giderecem diye.

Ama bu güne kadar hiç bir zaman kötü bir kitap tavsiyenizle de karşılaşmadım. Bu yüzden bahsetmiş olduğunuz kitapları mutlaka alacam.