[Anonim]

fırat çölgeçen;9207 wrote:

Sayın burç, sayın izmirligizem “huzurlu ” ifadesini kullandığı için ben öyle bir açıklama yaptım.Zira, silahla hiçbir yerde huzur sağlanamaz. Sizin dediklerinize de katılıyorum.

Söz, Mesih’ti; O, Hak’tı.
Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle !
Dünyayı kazansan neye yarar ? hac5 isamesihyasiyor

Çok haklısınız Fırat Abi… Huzur silahla gelmez. Gelsebile bu anlık olur; tarih bize gösterir ki silahla gelen anlık huzurlar gün gelmiştir mutlaka geri tepmiş, daha büyük isyanlara sebeb olmuştur.

Ama yine de bu konuda Osmanlı’yı suçlayamam. Çünkü bu bir süreçti. O günlerde herşey silahla hal ediliyordu, Osmanlı da bu modaya uyuyordu.

Aynı zamanda olaylara 600 yıllık bir süreçten bakarsak… Osmanlı kurulduğunda A dan Z ye herşey padişahın elindeydi. Ona en ufak bir itirazda bulunanı öldürüyorlardı. Ama bu 600 yılda dünya çok değişti ve değişen dünyaya Osmanlı da ayak uydurabildi. Örneğin ilk başlarda herşey padişahın elindeyken (bir nevi zorbalık varken) son dönemlere doğru padişahın yetkileri kısıtlandı, ayanlar meclisi açıldı ve bu ayanlar meclisinin millet vekilleri seçimle başa geldi. Yani Osmanlı son dönemlerinde zaten artık silahı tek çözüm olarak görmüyordu, ülkeye dünyada var olan demokrasiyi getirmişti. O günün demokrasisi bu güne kadar elbetteki çok ilkeldi. (millet vekili adayı sadece belli bir kesim olabilirdi, sadece belli şehirlerde seçimler yapılabilirdi falan filan) ama dediğim gibi bunlar hep bir süreç işiydi ve ben eminim ki eğer Osmanlı bir 100 yıl daha yaşayabilseydi, zaten ülkeye soktuğu demokrasi bu yüzyıllık süreçte daha da rayına oturabilecekti.

Açıkçası Server Tanilli’den Osmanlı’yı öğrenmeyi doğru bulmuyorum. Server Tanilli ciddi anlamda Osmanlı karşıtı olan bir kişidir ve bu düşüncelerini de eserlerine yansıtır. Örneğin Yahudiyi yahudi halkından öğrenmek çok farklı bir şeydir bir de Yahudiyi Filistin’de yaşayan Müslümanlardan öğrenmek çok daha farklı bir şeydir.

Hem çağdaş, modern, Atatürkçü, ilerici olup ta Osmanlı sevdalısı olan insanlar da mevcuttur ki bana göre bunların en iyi örneği İlber Ortaylı’dır. Akabininde hemen Murat Bardakçı’yı da örnek verebilirim. Bence Osmanlı bu kişilerden öğrenilmelidir.

Ben de zamanında Osmanlı’yı hiç sevmezdim. Benim için de Osmanlı sadece şeriattan ve zulümden ibaret birşeydi; ama İlber Ortaylı’yı ve Murat Bardakçı’yı okuduğumda gerçekten fikirlerim değişti ve zamanında çok yanlış düşündüğümü gördüm.