[Anonim]

Mezmurlar

Mezmurlar, adeta Kadim Kitap’ın dua ve ezgi kitaplarıdır. Adeta bugün kiliselerin ilahi kitapları gibidir. Duyguların, düşüncelerin, hissedişlerin inanan tarafından aksettirildiği, müzik eşliğinde dile getirdiği bölümlerdir.

Aslında mezmurlar, her bir beş kitabın arkasına bir anlamda bir bütün olarak o kitap içindeki olaylara ilişkin bir biçimde tertiplenmiştir.

Yani Yaratılış kitabı arkasındaki birinci grup, Çıkış kitabı arkasında ikinci grup mezmurlar söz konusudur. Bu, adeta beş kitabın ilahi kitapları şeklindedir.

Günümüzde bazı vaizler, mezmurların bazı sözlerini kendi ilahiyatlarını desteklemek için kullandıklarını görüyoruz. Oysa bu, aslında çok sağlıklı bir yaklaşım değildir. Mezmurları, tamamen, kendi içlerinde değerlendirmek doğru olandır.

Bu bölümleri yorumlamak, hiç de kolay değildir. Çünkü alçalan ve yükselen insan hissiyatı içinde; burada, antik İsrail imanlısının yalvarışları ve duygusal ifadeler söz konusudur. Bu, mezmurları dile getiren mezmurcuların inişli çıkışlı duyguları ve kendi bilgileri kadar sundukları teolojileri, bize onların üzerine basarak bir ilahiyat yapmamızı ya da tam olarak yorumlamamıza engel oluşturmaktadır.

Dr. Fee’nin ifadesinde olduğu gibi aslında doktrin ya da ahlaki davranışları öğretmek için kullanılamaz. ( “Kutsal Kitap’ı Bilinçli Şekilde Okumak ” s. 248 ) Fakat yine de bizi tarif eden, daha doğrusu bizi ifade eden bir yapıda oldukları için bizim ibadetimizi, ifadelerimizi tamamlayıcısı bir yapısı vardır mezmurların.

Bununla birlikte, iç duygularımızı esas mezmurcuyla olur olmaz bir araya getirmek her zaman bizi yanlış yorumlara doğru götürmektedir.

Görüldüğü gibi, Kutsal Yazılar’da, yorum olayı çok ama çok hassas bir olay olduğu için öyle ulu orta her eline kitap alanın kulak dolusu bilgilerle bir yere gitmesi, pek doğru olan bir şey değildir. Her şeyden önce eğitimin önemi de bu noktada başlamaktadır.

Birer inanlı olarak, Rab’de kararımızı kendimiz verdik.
Mesih, bizim ışık kaynağımızdır.
isasiyahbeyaz Dünyayı kazansan neye yarar ?