[klaus]

Bana yazdığınız son yazınız okudum. yüreğime çok hitap etti. Özellikle annemle ilgili yorumlarınız! Minnettarım. ağlattınız beni tekrar. Bana söylediğiniz o değerli sözleriniz için…gerçekten de hakediyor muyum? sizden o kadar teşvik ve bereket aldım ki… Davetiniz için teşekkür ederim. İnşallah !! Bir gün sizi ve oradaki imanlı kardeşleri ziyarete gelebilirim. Daha önce hiç o taraflara gelmemiştim.

Yazınızı okudum ve bende aynı şeyleri yaşadığım için bir kaç şeyde ekleme ihtiyacı duydum. inanın bana bu sorunu yaşayan yalnız siz değilsiniz ? Hemen hemen çoğu imanlı kardeş aynı dertten şikayetçi. inşallah, maşallah,bismillah…
ilk iman ettiğim aylar da çok üzülyordum. kilise ihtiyarlarıma danışdım. ne yapabilirim diye. dediler ki ‘bu alışkanlıklar eskiden kalma olabili,ama dua et”. Ben hala daha ‘Inşallah, maşallah” derim. ama bir kişiye veya bir olaya çok kızdığım zaman ‘ALLAH ALLAH’ derim. En çok da bu lafım tepki çeker.

Bir gün kilisemde çoçuklara ders veriyordum. 7- 10 Yaş arası. ufaklığın birine fena halde kızdım “sen nasıl İsa’ nın çoçuğusun ? yakışıyor mu sana bu hareket? ALLAH ALLAH !”
O an çoçuk bana sınıfın ortasında ne dedi biliyor musunuz ?
‘Ögretmenim…:) Tanrı bize der ki; benim adımı boş yere ağzınıza almayın. yoksa siz 10 emiri bilmiyor musunuz?”
O an benim yüzümün ifadesini herhalde gözünüzün önüne getirdiniz. Ben de hemen dedim ki: “Coçuklar size gitar çalayım mı?’

Ne zaman sinirlensem, tam o kelime dilimin ucuna gelse son anda “HAYRET BİŞİ YAA…” diyorum. Ehh, kötünün iyisi sayılır genede :)
Ama yeni doğum yapmış kardeşlerin evine gidince, bebek severken tam ‘MAŞALLAH’ diyecekken, kafamı çevirip kilisemden bir büyüğüme bakıyorum. onlarda ‘olsun kızım de bu seferlik” diyorlar gülümseyerek. 2 Sene önce bir akşam burada çok fena yağmur yağdı, şimşekler patladı. Gök sanki delindi, bu yaşıma kadar böyle bir şey görmemiştim. Annemle evdeydik, evin içi gece o kadar aydınlıktı ki şimşek çakınca, güneş gözlüğü takmayı düşündüm. Evimin camının biri çatladı. Dedim ki: ‘Hah işte, İsa geliyor’ kendimi yere attım ve o an ne dedim biliyor musunuz ? Sizin cevabınızı duyar gibiyim ?
Kesin benim ‘MARANATA YA RAB!” dediğimi falan sandınız de mi ? ıhh, yok! Ben ‘BİSMİLLAH’ dedim. Var mı böyle bir şey? HAYRET BİR ŞEY YA!

Bir erkek kardeş anlatıyor: Bir akşam oğlu bıçakla oynarken baş parmağını boğum yerinden kesmiş. ‘o an oğlum 4 yaşında. elini öyle görünce BİSMİLLAH dedim ve kucakladığım gibi acile taşıdım’
işte böyle. Bu sorunlardan kurtulmak için galiba bol bol dua etmemiz gerekiyor. Inşallah yerine, Rab isterse.. Maşallah yerine, “Rabbim ömür versin”.. “Allah allah” yerine de … bunun yerine daha imanlı bir cümle bulamadım :)