[Armagan]

Konuya yorum ve yanıtlarıyla katkıda bulunan bütün kardeşlere ve üyelere teşekkür etmek istiyorum.

Elbette günlük hayatta kullanılan bu tür islami terimleri bizler çoğu zaman inançla ilgili olmayan günlük konularda gün boyu kerelerce tekrarlar dururuz. Bazılarınız bu alışkanlıklardan kurtulup bu sözleri söylememeye çalışıyorsunuz. Bence çok iyi ediyorsunuz. Ben de müslümanlıktan gelen bir hristiyan Türk olarak bu tür alışkılarımı geride bıraktım. Zaten Rabbimiz de ‘Tanrın olan Rabbin adını boş yere ağzına almayacaksın’ diye emretmişken, maaşallah, inşallah, eyvallah, süphanallah, vallah billah gibi gereksiz sözleri tekrarlamaktansa, bunların türkçedeki anlamlarını gerektiği zaman karşı tarafa anlaşılır dilde türkçe olarak vermeye çalışmalıyız. Bir kavramın karşılığı türkçede varken, bunu arapça ya da ingilizce gibi başka bir dildeki sözcüklerle vermeye çalışmayalım. Madem anadilimiz Türkçedir, Türkçemizi yabancı dillerin etkisinden koruyalım ve her şeyi türkçe olarak söylemeye özen gösterelim.

kingstongk arkadaşımızın söyledikleri iyi bir saptamadır. Müslüman olduğunu söylediği halde Arapçada ibadete ve duaya karşı olduğunu söylüyor. Buna İslam alimlerinin ne diyeceğini biliyorsunuz. İncil der ki, Tanrı Ruhtur ve Ona tapınanların Ruhta ve gerçekte tapınmaları gerekir.’ Ezbere dualarla kalıplaşmış ibadet biçimleri yaşayan Tanrı’nın bizden istediği şeyler değildir. O bizden yüreğimizi Ona vermemizi istiyor. Kalıplaşmış ibadet biçimleri yoluyla yaşayan Tanrı ile kişisel bir ruhsal ilişkiye giremezsiniz.