[Anonim]

abdulKadir;9463 wrote:

Aslında bu sorunun cevabını yaklaşık olarak bilidiğimi sanıyordum. Ama bir genç arkadaşın kendi sevgilisi için sizlerden dua istemesi, ve sizlerin de bu küçük ayrıntıya hiç değinmemesi kafamda soru işaretleri oluşturdu.

Acaba forumlarda konuyla ilgili bir yazı var mı diye şöyle bir baktım. Direk olarak göremedim ama konuyu çok güzel özetleyen şöyle bir cümle gördüm:
”Kutsal Kitap’a göre cinsel ilişki yalnızca evlilik içinde geçerlidir. Bekarların başkalarıyla ilişkisi ancak dostluk ve arkadaşlık ilişkisidir.Bu ilişkilerde hiçbir zaman cinselliğe yer yoktur.”

Benim bu cümleden anladığıma göre, karşı cinsten olanlar sevgili şeklinde bir arkadaşlık kuramazlar, flört edemezler, cinsel ilişki olmasa dahi bunun dışındaki her türlü yakınlığı kuramazlar.

Sizlere sorum şunlar:
– Benim bu cümleden yaptığım çıkarsama yanlış mıdır?
– Hristiyanlığın flörte bakış açısı nedir?
– Sevgili şeklindeki arkadaşlıklara onay veriliyorsa aradaki sınırlar nedir ve bu sınırları kim belirleyecektir?

Aslında bu konu İslam bölümünde vardı ve tartışmış uzun uzun; ama malum sebeblerden dolayı kapatılınca konumuzda gitmiş oldu…

Benim düşünceme göre bu konu da haksızsınız.

Dikkat edersiniz söze ‘Kutsal Kitaba’ göre diye başlamadım, ‘benim düşünceme göre’ diyerek başladım; çünkü bu çok alengirli bir konu.Yani ayeti okursunuz, yorumlarsınız flörtün günah olduğu kanısına varırsınız. Yine aynı ayeti okursunuz, yorumlarsınız flörtün günah olmadığını çıkartırsınız; çünkü İncil’de flört hakkında net ve kesin bir bilgi yoktur.

İlk başta cinsel ilişkiye deyineyeyim. Evlilik dışı cinsel ilişkiye kesinlikle sonuna kadar karşı olan bir insanımdır. Hem Kutsal Kitaba göre karşıyımdır, hem de aşk dediğimiz kavramın içindeki duygusallığı öldürdüğünden dolayı karşıyım.

Cinsel ilişki kurmak, ya da akıllarda her zaman bunun güdülmesi bizleri hayırlı yerlere sürüklemez… Çünkü bu işin sonu yoktur… Kutsal Kitap hayvanlarla ve aile bireyleriyle cinsel ilişkilere giren insanların öldürülmesi gerektiğini söyler (Bu ayetlere Mısırdan Çıkış ve Levililer bölümlerinden ulaşabilirsiniz). Yani cinsel ilişkiye düşkün oluşlarından insanlar hayvanlarla ilişkiye girebilecek kadar insanlıktan çıkmışlardır. Şimdi bu hormonal dengeye sahip olan bir insan aşk yaşayabilir mi? :) Dolayısıyla flörtte cinsel ilişkiye sonuna kadar karşıyım.

Ama mesela bahsettiğiniz kardeşimiz 4 yıllık bir ilişkisi olduğunu söylüyor. Benim de 5 yıllık bir ilişkim var (bu kasım da 6 yıl olacak) ve şuanda onunla nişanlıyım zaten, yaza da evlenecem. Yani ne yaptığını bilen, aşkın sevginin bir paylaşım ve yardımlaşma olduğunun bilincinde olan bilinçli kişilerin de flört dönemi yaşamasına ben karşı değilim.

Hristiyanlığın flörte bakış açısı nedir?

Dediğim gibi bu konu çok alengirdir. Bu soruya ne cevap verirseniz haklısınızdır ve yine ne cevap verirseniz haksızsınızdır.

Konu başlığını flört olarak sınırlandırmayalım ve flört yerine bir kadınla bir erğin aşk yaşamasından, ruhsal paylaşımlardan ve dolayısıyla evlilikten bahsedelim (zaten flörtte evliliğin ilk adımıdır).

Mesih İsa bize her zaman evliliğin önemini vurgulamıştır. Kadın ve erkeğin birbirlerine sonsuz sevgi duymasını ve bu birlikteliğin yıkılmaması için ellerimizden ne geliyorsa bunu yapmamız gerektiğini savunmuştur.

Ama Pavlus’ a baktığımız zaman da bunun tam tersini savunmuştur. En iyisi evlenmemektir, kadın ve erkeğin ilişki kurmamasıdır demiştir.

Özetle… Benim mantığıma Mesih İsa’nın söylemiş olduğu cümleler hem çok daha anlamlı, hem de daha doğru geliyor.

Dolayısıyla evliliğe (kadın ve erkeğin birlikteliğine) karşı değilimdir, karşı olmadığım gibi de evliliğin olması gerektiğini savunurum.

Ayrıca evliliğe ilk adım olan ve insanların birbirlerini daha iyi tanıyıp, evliliklerini de ömür boyu sürdürmelerini sağlayan flörte de karşı değilim. Tabi ki bu flört kavramında insanlar bilinçli olmalıdır, ne yaptıklarını bilmelidirler ve cinselliği aralarına kesinlikle sokmamalıdırlar.

Benim tüm söylediklerime cevaben, kadın ve erkeğin birbirlerine olan yakınlığını, Tanrı yolunda bir engel olarak gören Pavlus’un ayetlerini yazarsanız da ben burada bir şey diyemem. Zaten Pavlus’un bu sözlerini Katolik kilise ve Ortodoks kilise baz almıştır ve din görevlilerini evlendirmemiştir. Evet, bana göre de din görevlileri evlenmemelidir, sonuçta onların toplum içinde apayrı bir misyonu vardır; ama din görevlileri haricinde ki tüm insanlar evlenmelidir, bir aileye sahip olmalıdırlar (diye düşünüyorum)…