[Anonim]

Kutsal Kitap’ta İncil’de geçen ‘Kaybolan Oğul’ benzetmesi beni her zaman etkilemiş, duygulandırmıştır. Tanrı’nın karşılıksız sevgisini, merhametini, sabrını, mertliğini, baba yüreğini görüyoruz burada.

Tanrı’dan uzak, günah içinde yaşayan tüm insanların sonsuz cehennem yargısından kurtulmasını istiyor seven Tanrı. Onlar için acı duyuyor, sabırla bekliyor onları. Ama çoğu insanlar Tanrı’nın bu çağrısından, sevgisinden habersizdirler. Ne kadar sevildiklerini bir bilseler…

Sevgili ziyaretçi, yukarıda Yaşar Ölmez’in vermiş olduğu bu mesaj senin için de geçerlidir. Belki kendini çok günahlı görüyor ve Tanrı’ya yaklaşmaktan korkuyorsundur. Tanrımız sevgi Tanrısı’dır, çok merhametidir. Seni çok seviyor ve kollarını açmış olduğun gibi çağırıyor seni.

Ne kadar günahlı olursan ol, hangi zayıflıkların olursa olsun farketmez. O’na yaklaşmakan korkma. O’na yaklaştığında kendini O’nun eşsiz sevgisinin okyanusu içinde bulacaksın. Sen kendini değiştiremezsin, kötü alışkanlıklarından, günahlarından kendi gücünle kendi çabalarınla kurtulamazsın. Olduğun gibi Tanrı’nın sevgi dolu kollarına bırak kendini. Kaybolan oğul gibi günahlı olduğunu itiraf et O’na. O’ndan seni İsa adında bağışlamasını iste. Göreceksin o yardım edecek, yaralarını saracak, günahlarını bağışlayacak ve yaşamını tamamen değiştirecektir. Kaybolan babanın oğlunu taa uzaklardan görerek ona doğru koştuğu ve kucakladığı gibi, göksel baban olan Tanrı’da seni öyle kucaklayacak, sana bembeyaz bir elbise (kaftan) giydirecek ve önüne sofra kurarak sonsuz şenliğine katacak seni. Seni özlemle, hasretle bekleyen Tanrı’yı daha fazla bekletme..

Sevgilerimle