[Anonim]

Bütün bunlar bizlerin evlerimizde çarmıh yolunu yürümeye adanmamıza yol açacaktır. Tekrar tekrar İsa bizim için haklarından vaz geçtiği gibi bizim de haklarımızdan vazgeçmememiz gereken yerler göreceğiz. Karşımızdakinin bencillik ve gururuna bu kadar büyük bir tepki gösteren şeyin kurban etmeye razı omadığımız kendi bencillik ve gururumuz olduğunu göreceğiz. Birbirimizin davranış biçimlerini ve yaptıklarını Tanrı’nın bizim için iradesi olarak kabul etmek zorunda kalacak ve alçakgönüllü bir şekilde boynumuzu Tanrı’nın bize verdiği her şeyin önünde eğeceğiz. Bunun anlamı karşımızdakinin bencilliğinin bunun onun Tanrı’nın iradesi olarak kabul etmemiz gerektiği değildir – tam tersine sadece Tanrı’nın bizim için iradesi olarak kabul etmeliyiz. Karşımızdakine gelince , eğer biz kırılmışsak Tanrı bizi onun kendi gereksinimini görmesine yardım etmekte kullanmak istiyor olabilir. Tabi ki, bir anne ya da babysak çocuğumuzu ciddi ve kesin bir şekilde uyarmamız ve düzeltmeye çalışmamız gerekir. Ama bu bencil bir güdüden ötürü gerçekleşen bir şey değil karşımızdakine karşı sevgi ve onun iyiliği için çektiğimiz özlemden ötürü yapılan bir şey olmalıdır. Kendi rahatımız ve haklarımız her zaman teslim edilmelidir. Ancak bu şekilde Rab İsa’nın sevgisi bizi doldurabilir ve kendini bizim aracılığımızla gösterebilir. ( R. HESSION )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.:elsalla: