[Anonim]

isamesihyasiyor
İsa Mesih’e iman etmeden önce, iblise aittik, günah içerisinde yaşıyorduk ve kayıptık. Ama bir gün İsa Mesih yüreğimizin kapısını çaldı ve içeriye girmek istedi. O’na kapıyı açtık, ve iman ettik ve O’nu yüreğimize aldık. HAMDOLSUN! İman ettikten sonra emniyetteyiz, güvenlikteyiz, İsa Mesih’in avuçlarının içindeyiz.

Ama İsa Mesih bizleri değiştirmek, kendisine benzer kılmak istiyor. Belki eski ademe ait olan kötü alışkanlıklarımızın bazıları duruyor, belki eski kötü karakterimizden kalan, Rabbi üzen bazı yönlerimiz var. Belki önemli kararlar alırken Rabbe sormuyoruz, kendi kafamıza göre gidiyoruz, herşey ters gitmeye başlıyor, acı çekiyoruz. Sonra da kendimizi çıkmaz bir sokağın içinde buluyoruz. Daha sonra denenmelere düşüyoruz. Tüm bunlar olurken Rabbimiz orada, gözleri üzerimizde, bize bakıyor. İsterse bir anda herşeyi güllük gülistanlık yapabilir, ama yapmıyor. Acı ve sıkıntı çekmemize izin veriyor. Bu yaşananlardan ders almamızı, birşeyler öğrenmemizi ve olgunlaşmamızı istiyor, bizlerin göremediği tehlikeleri O görüyor. Bu nedenle denenmelere izin veriyor, çünkü bizi seviyor. Bir babanın çocuğunu terbiye ettiği gibi bizleri terbiye ediyor.

‘Çünkü Rab sevdiğini terbiye eder,
Oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır” (İbr.12: 6).

‘Terbiye edilmek uğruna acılara katlanmalısınız. Tanrı size oğullarına
davranır gibi davranıyor. Hangi oğul babası tarafından terbiye edilmez?’ (İbr.12: 7).

Evet sevgili Halleluya, ben sizin gibi düşünüyorum; ne mutlu denenmelerden geçenlere…

Sevgiler
Suna