Re: Cehennem azabı…

#32390
Anonim
Pasif
Suna;12793 wrote:
Sevgili Sorgu,
Tanrı tüm insanları çok seviyor ve her birini kurtarmak istiyor. Önlerine iki yol sunuyor ve seçimi onlara bırakıyor:

a.) Yaşama giden yol.
b.) Ölüme giden pek çok irili ufaklı yollar.

Siz a şıkkını, arkadaşlarınız ve aileniz için reddedip diğer yoldan gitmeyi kabul ediyorsanız, seçim yine sizindir. Tanrı herkesi bu kararında özgür bırakmıştır ve asla zorlamaz. Anladığım kadarıyla siz arkadaşlarınızı ve ailenizi Rab’den çok seviyorsunuz ve onlar uğruna cehennemi bile göze alıyorsunuz. Oysa ilk sırayı Rab’be vermeniz gerekirdi. O’nun sunduğu kurtuluş çağrısını reddetmekle zaten kendi yargınızı imzalamışsınız. Rab diyor ki:

‘Ailesini, ana-babasını benden çok seven bana layık değildir!’

‘Benim ismim yüzünden herkes sizden nefret edecek, ama sonuna kadar dayanan kurtulacaktır’ (Matta 10:22).

Ama sevgili sorgu henüz geç değil, bu düşünceleriniz için Rab’den özür dileyerek tövbe edebilirsiniz. Kendiniz karanlıkta kalırsanız, ışığa gelmezseniz ve çevrenizdekilere nasıl ışık olabilirsiniz? İsa Mesih’e iman edenlerin hepsi zor yolu seçtiler ve sonsuz yaşama, sonsuz mutluluğa kavuştular. Aileleri, çevreleri tarafından dışlandılar, hakaretlere uğradılar, dövüldüler ve aşağılandılar. Ama onlar, kendilerini dışlayanları her zaman affettiler, ve sevgi gösterdiler. Onların yaşamlarındaki değişikliği ve ışığı gören aileleri ve yakınları Rab’be iman ettiler ve kurtuldular. Eğer onlar da sizin gibi kolay yolu seçmiş olsalardı, hem kendileri hem de aileleri sonsuz karanlıkta kalacaklar ve kurtulmayacaklardı.

Tanrı’nın bu yönde ruhsal gözlerinizi açmasını ve sizi uyandırmasını diliyorum.

Sevgiler
Suna

Sevgili suna,
Ben daha doğru dürüst doğrunun hanğisinin olduğunu bilmiyorum. Eğer gün gelir doğruyu bulursam, bunu aileme kabullendiremessem o doğrudan vazğeçerim. Nedeni açıkça bellidir, ailemin cehennemde yanmasına göz yumup cennete girmek istemem. Ben inandığım doğruları karalamam,öyle bir kişiliğe sahip bir insan değilim. Ama inandığım doğruları uyğulamayıp cehennemde ailemle yanmayı tercih ederrim. Ben tanrıya ne cennet, nede cehennem için inanır ve ibadet ederim. Eğer ben bir tanrıya inanıyorsam, eğerki tanrı benden birşeyler istiyorsa,onu sırf cennete veya cehenneme girmek ve girmemek için uyğulamam. Eğer uygularsam zaten,bu tanrıyı sevdiğimden dolayı değil,ondan cehennem azabı için korktugumdan veya cenneti arzuladıgımdan uygulamış olurum.

Burda da karşılıklı sevmek olayı meydana geliyor, çıkar uğruna inanma durumu oluyor. Bunu uygulayan insanda tanrıyı degil,diğer tefarruatları takılı kalarak içinde bir oğlu oluşturup iman eder,buda saf duyğu olmaz bence. Ben’de istemem cehennemde yanmayı, kimsenin cehennemde yanmasını istemem,neden birileri cehennemde yanacak? Adem ve Havva’nın günahını neden tüm insanlık çekeçek? Benim yaptığım bir hatayı kardeşime yükleyip onu benim hatamdan dolayı sorğulamak ne kadar doğru ve adaletli. Ben bir yaratıcının varlığını hissediyorum, ama bir yaratıcının cennet ve cehennem kavramlarını anlıyamıyorum. Ben inandığım ve hissediğim Tanrı’yı,cehennem azabını uyğulamayacak gibi görüp, onu cehennem kavramından uzak tutuyorum. Ben böyle inanmak istiyorum aslında, ben böyle alğılamak istiyorum. İnsanlar günah mı işliyor dünyada, cezası dünyada verilir, dünyanın kanunlarına göre. Ama dünyada şuç işleyip gözden kaçanlar ne olacak diyebilirsiniz bana. Bunlarında cezası verilir,bu dünyanın kanunlarına göre öteki dünyada.İnsan ne yaparsa yapsın, ne kadar kötü olursa olsun, ebedi cehennem azabını hak etmez.Bu çok kötü bir cezadır.Bunlar benim düşünçelerim tabiinde.Neyin ne olduğu kesinlikle belli değil,eğer belli olsaydı,bütün insanlar o doğruya inanırlardı.Kimse inat uğruna inançını devam ettirip doğrudan vazğeçmez bençe..Doğruyu ama saf olan doğruyu kimse çürütemez.Ama dinler öyle olmadığı için insanlar tarafından ayrımcılıklar olup tek bir doğru olacak yere bir çok doğruya inanmaktalar.Neden kaynaklandığı bariz belli,doğrunun tam anlamıyla hanğisinin olduğu bellirsiz,ortada dogruda yoktur belki, belki biz de yalanız, bizim yalan olmadığımızı kim ıspat edebilir ki,rüyada olmadığımı bana kim kanıtlayabilir?

Sevgiler..