Re: Bir Türkün Hristiyan Olması – Azbuz.com
Sevgili kardeşim Evangelist’in geçen gün okuduğum ve “ezber” bilgi ile zihni meşgul olmuş o gence “iyi düşünmeler!” dileği, ne kadar iyi bir dilek! O yazıyı biraz önce yine okudum ve bu sefer de, Evangelist kardeşin kullandığı iki kelimelik bir tarifi bilinç alanımda ışıldadı ve yeni bir şey farketmenin sevinci ile içimden geldiği gibi güldüm! Gülerken yanımda kimse yoktu; olsaydı eğer, gülüşümün sebebini merak ederdi sanırım; “aklından zoru mu var?” gibisinden!
Bazen muzip bir fikir aklıma gelince, o düşünce ile düşünürken gülerim; haksız güldüğümün farkına varınca da, utancımdan, “acaba beni kimse gördü mü?” diye utangaç utangaç, etrafıma bakınırım! Galiba çok garip bir insanım ben! Bana sevinç verecek şeylerin hangilerinin iyi, hangilerinin kötü olduklarını öğrenme süreci içindeyim galiba! Muzip fikirler, şeytansı olduklarını farkettirmeden, insan aklına estikleri vakitlerde insanı kahkaha krizlerine sokacak türden..!
Ama insanı ruhen büyütmedikleri gibi, şeytansı bir sinsilikle ve kurnazlıkla düşünüldükçe kendilerini insana benimsetirler. İNCİL’de bu tür sevinmelere “haksızlıkla sevinmek” denildiğini anımsıyorum şimdi! (I.Korint. 13:6).
‘Haksızlığa sevinmek ” bağlamında düşünürken, ” haksızlıkla sevinmek” de varmış! İnsanın zihninde şimşek hızıyla çakan bir fikir, sinsi gülüşleri, altında ilk hareketlerini böyle gösteriyor! Ama Evangelist kardeşimin o gence söylediği o söz, önce kendisinde düşünülürken kendisini mutlu etmiş, ama düşündüğünü sözle o gence ifade edişi, genci düşündürmüş, düşündürmüş, düşündürmüş..! Belki de, o genç, hâlâ onu düşünüyor? Ben de, düşünüyorum; ama sevincim farklı, gülüşüm de, farklı! Çünkü hakikat Ruhu’ndan gelen düşünceler insan yüreğinde düşünülürken sevgi, sevinç ve gülüşlerle dışarı yansır! O halde iyi olan şey, ilki değil; asıl budur! Delikanlının ezberi bozulmuş! Ben, Mesih imanlısı olarak, hakikatten olmayan ezber bilgilerimin bozulmasına tanık oldukça seviniyorum! Ve o sevinçle gülüyorum! Kimse beni deli sanmasın diye de, etrafıma bakınmıyorum. Gülüşümün nedenini soracak olanlara da, hakikat sevgimi ve sevincimi paylaşmağa kendimi engelleyemiyorum! Çünkü hakikat sevgisi ve sevinci, paylaşılacak güçtedir. Yüreklerimizi hakikate açtıkça seveceğiz ve sevinip onunla güleceğiz. Amin.