[Anonim]

Efendim;

Dinler hakkında konuşulurken yorumlar ön plâna çıktığında, herkes farklı düşünceleri temel alarak fikir ürettiği için sonu gelmez, bitmez/tükenmez tartışmalar olur. Bu münâkaşalar esnasında sinir katsayıları yükselir, taraflar farkında olmadan tartışılan hususun ana ekseninden uzaklaşırlar.

Ben bu hatalara çok düştüm, hâlâ da düşmekteyim.

Bu sebeple ‘Müslümanlar şöyledir’ veya ‘Hristiyanlar böyledir’ demek yerine bahse konu dinlerin vâz ettiği prensiplerden karşılaştırmalı örnekler vermek yerinde olacaktır.

“Bize Kuteybe b. Saîd rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Ab-dülaziz (yâni Derâverdi), Süheyl’den, o da babasından, ö da Ebû Hürey-re’den naklen rivayet etti ki, Resûlüllah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem;

‘Yahudilerle Hıristiyanlara evvelâ siz selâm vermeyin. Onlardan birine bir yolda rastlarsanız, onu yolun dar yerine sıkıştırın.’ buyurmuşlardır.Müslim. Selam bölümü 2167 no lu hadis. Sünen-i Ebu Davut Edep bölümü 5205 no lu haidis.

Size doğrusunu söyleyeyim, Mesih’e ait olduğunuz için sizlere bir bardak su içiren ödülsüz kalmayacaktır. Markos 9/41

Bu misâller her iki inancın insana bakışını betimlemesi anlamında mânidardır.

İslam anlayışına göre Dünya’da ki tüm canlı mahlukata iyilik etmiş olsanız bile, İslâm’ın Allah’ı na iman etmemişseniz yaptıklarınız boşa gitmiştir.

Blindiği üzere Tevbe süresi en son sürlerden birisidir. 29. ayette şöyle der.

“Kendilerine kitap verilenlerden, Allah’a ve ahiret gününe inanmayan, Allah’ın ve Resûlü’nün haram kıldığını haram tanımayan ve hak dini (İslam’ı) din edinmeyenlerle, küçük düşürülüp cizyeyi kendi elleriyle verinceye kadar savaşın.”

Bu ayet ‘Şifa tefisiri’ adlı kitapta şöyle tefsir edilmiştir.

Dinimiz bütün dünya devletlerinin iç işlerine karışır. Niye karışır, şimdi insana biraz ters gibi gelir. Dünya Rabbimindir. Bunda şek şüphe varmı? yok. Yeryüzünde gökyüzünde yaradılan her şey Rabbimindir, O yaratmıştır çünkü. Kur’an-ı, İncil’i, Tevrat’ı, indiren Rabbimdir. En son Kur’an-ı indirdiğini, diğerlerini nesh ettiğini ifade eden de odur. Bu dinin dünyada yayılmasını emredende O’dur. Öyle ise bir müslümanın üzerine düşen görev, ayağını koyabileceği bir vatan edindikten sonra, hemen ya*kınındaki vatan üzerindeki kalan insanların da, bu İslam nimetinden fay*dalanması için oraya gitmesidir. Harp yapmak istemiyoruz ama diyoruz ki, benim insanlarım gelecek senin ülkende İslam’ı yayacaktır ve buna müdahele etmiyeceksin. Ederim derse. Haa o zaman devlet başkanına di*lini keserim.

Dikkat ediniz.!!!

Bazı Hristiyanlar ‘İncil dağıtıyor’ diye ortalık ayağa kaldırılırken; Malatya da insanlar ‘Misyoner’ diye boğazlanırken, tefsirci ulemâ İslâm’ın tebliğine müsaade etmezeniz ‘Dilinizi keserim’ demekte hiç bir beis görmezken; ‘Müslümanlardan ne kötülük gördünüz ?’ diye sual edilmektedir.

İnsanlar kafalarında oluşturdukları ve ‘Din’ zannettikleri şeyin etkisinden kendilerini kurtarıp kaynakları okumaya ve araştırmaya yönelmelidirler. Çünki duyarak öğrenme bir anlamda faydalı olurken, aynı zaman da yönlendirilme/kullanılma tehlikesini de beraberinde bulundurmaktadır.