Re: İncil’de Ve İsa’nın Yaşaminda Oruç

#30682
Anonim
Pasif

Oruç tutarken, tanrı ile daha fazla vakit geçirmek için gayret edin. Oruç zamanı duamız ve ruhsal dikkatimizde öncelik ” Tanrı’nın egemenliğinin ve doğruluğunun ardından gitmek. ” olmalıdır ( Mat. 6:25-34 ).

her gün dua ve Kutsaş Kitap okumak için özel bir zaman ayırmalıyız. Pişmanlık dolu bir yürek ile Rab’bin kutsal varlığının huzurunda tövbe edip yenilenmeyi, Ruh’la dolmayı istemeliyiz. Aynı şekilde diğer konulardaki isteklerimizi dua, yakarış ve şükranla Tanrı’ya sunmalıyız ( Flp. 4:16 )

Oruç süresince açlığı tadan ve cannın istediği şeyden uzak duran insanlar, yiyeceklerin bize verilmiş bir lutuf olduğunu çok iyi anlamıştır. Kişi, bundan böyle yiyecekleri israf etmemek ve bayatlatıp çöpe atmamak için daha duyarlı olacaktır. Diğer yandan yoksulluğun ve açlığın ne demek olduğunu bildiği için etrafındaki muhtaç insanlara karşı daha merhametli olmayı öğrenir. Yiyecekleri ” sevdiği- sevmediği ” olarak seçmekten çok, önüne konanı şükranla kabul etmeyi öğrenir.

Neticede kişi, oruç ve dua ile Tanrı’nın önünde kendini alçalttığı zaman hayatındaa gözle görülür değişmeler meydana gelir. Tanrı ile samimi bir ilişki neticesinde kişinin duygu ve düşünceleri değişmeye, yenilenmeye başlar.Kişi, tanrısal olanı aramaya yönelir.Bunun neticesinde kişinin ailesine, akrabalarına ve arkadaşlarına bakış açısı ve davranışları olumlu yönde değişir; çünkü Tanrı’nın razı olduğu oruç ile kişinin dünayaya bakışı değişir. Bu değişiklik kişinin ev hayatını , iş hayatını, çevrwesindeki diğer insanlarla olan ilişkilerini etkiler ve yeniden düzenler.

Tanrı’nın isteğine göre tutulan orucun sonunda; karakter ve davranış özelliklerinde şunlar oluşur:
– Kendi ruhsal ihtiyaçlarını fark etmeye odaklanmıştır.
– Herkesi bağışlar, başkalarının isteğini ister.
– Kendinden çok başkalarına kıymet verir.
– Başkalarının ihtiyaçlarını görür, paylaşır.
– Kendi haklarından vazgeçmeye hazırdır.
– Hakkı olana hakkını vermeye her zaman istek duyar, başkalarının haklı olduğunu kabul etmeye hazırdır.
– Her zaman hakları öder.
– Başkalarına hizmet etmeye yönelir.
– Başkalarının yükselmesine sevinir.
– Başkalarına hizmet etmeye hazırdır, başkalarının güvenini kazanmaya çalışır.
– Başkalarının başarısına sevinir.
-Şunu der: Tanrı’nın bana verdiği bu konum ve hizmeti hak etmiyorum.
– Çok şey öğrenmesi gerektiği konusunda alçakgönüllüdür.
– Başkalarına yaklaşmak için riske atılır, candan sevme riskini almaya hazırdır.
– Şahsi sorumluluklarını bilir, nerede yanlış yaptığını görür.
– Kolaylıkla danışabilir.
– Alçakgönüllülük ve açık kalplilik ile eleştiriyi kabul eder.
– Gerçekci olmakla ilgilenir.
– Tanrı’nın bütün gerçeği bildiğinin farkındadır.
– Şan ve şöhrete ölmüştür.
– Başkalarına karşı açık ve şeffaf olmaya çalışır.
– Yüzleşmeye açıktır, başkalarının ne bildiği ile uğraşmaz.
– Rahatlıkla hatalarını kabul edip af diler.
– İtirafta bulunurken; her türlü ayrıntıya iner.
– Günahın kökeni ile ilgilenir ve üzüntü duyar.
– Kalbi, sürekli tövbe etmeye hazırdır.
– Verme huyludur.

İnsan canına karşılık ne verebilir ?
Biz inanlılar, Tanrı’nın merhametiyiz.
Ayak izimiz, Mesih’tir ve yolumuzdur.
isasiyahbeyaz Dünyayı kazansan neye yarar ?