[Anonim]

Takdirimi kazanmış olan bir kitapta, aşağıdaki sözcükleri okuduğumda; kavrayışla başım sarsıldı. Bir hristiyan olarak önceki senelerimin karşılıklı fedakarlık mücadelesini daha iyi betimleyen herhangibir şey okumamıştım. Bunlar ;püriten dualar ve adamaların bir kolleksiyonundan sözcüklerdir.

Bana yol gösterdiğine
Kendimi denetliyorum.
Egemen olduğunda
Kendime hakim oluyorum.
Beni dikkate aldığında
Kendime yetiyorum.
Sağladıklarına güvendiğimde
İhtiyaçlarımı karşılıyorum.
İlahi takdirine teslim olduğumda
İrademi kendim anlıyorum.
Onurla güvenle seni düşündüğümde
Kendim hizmet ediyorum;
Senin yerine, insanoğlunun
beğenisine bakıyorum ve
doğuştan putperestim.
Başım olan Rab, yüreğimi,
Sana doğru döndürüyor.

Bu; saflaştırılmış bir yaşamın dürüst itirafıdır. Bu, sözcükleri tarihlemdirmesine, Tanrı’nın ailesinin çoğunun uzağında iyi zamanı betimlemesine rağmen büyük acı veren şeydir.

Bu kitabı olumlu bir notla bitirmek için; herşeyi O’na bırakmanın önemini doğrulamak isterim. Çünkü O, tamamen güvenilirdir. Sonunda; kürsüde sözle ifade edeceğim ya da bir kitapta yazacağım çok uzun bir şey olmadığını öğreniyorum. Nihayet, özerk planının en iyi plan O’nun denetimi altındaki hiçlik, denetim dışında var olamaz, olduğunu öğreniyorum.O’na emanet ettiğim bu şeye, benden daha çok dikkat edebiliyor. O’nun denetimi altındaki bu hiçlik, denetim dışında varolamaz. Gereksinim duyduğum her şeyin ayrıntılarını biliyor.Bu; O’nun karşılayabilmesi, yol gösterebilmesi, başlatabilmesi, durdurabilmesi, devam ettirebilmesi, değiştirebilmesi ve O’nun amacı için zamanında ıslah edebilmesidir. Tanrısal işler dışında, ellerimi bıraktığımda; O’nun iradesi, çok iyidir, adı yücedir ve görkemi fevkaladedir. ( ” Tanrı ile Dostluk ” – Çeviren: Faruk ÇELEBİ )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.Amin