[Anonim]

Sevgili kardeşlerim, ben iman etmeden önce Tanrıyı yanımda hissetmek ve onun sesini duymak isterdim.. Bu isteğim, iman ettikten sonra da devam etti.. Çok sıkıntılı dönemler geçiriyordum. Şeytan adeta bana saldırıyordu.. Ailemin bana kurmuş olduğu baskı ise; had safhadaydı.. Sıkıntılarımın yoğun olduğu akşam, evdekiler uyudu. Bende koltuğun bir köşesine geçmiş uzun uzun düşünüyordum.. Sonra dua etmeye başladım.. Gözlerim kapalı bir şekilde Rab ile konuşuyordum.. Duamın sonlarına yaklaşırken; ”Şeytandan beni koru, ne olur yanımda olduğunu bana göster, bana göster, bana hissettir..” diye sürekli tekrarlarda bulundum.. Gözlerimi açma gereği duyduğum zaman, karşımda bembeyaz boydan bir ışık karşımda duruyordu… Bakmamla görmem bir oldu.. O boydan ışığı görünce çok korkmuştum.. Ama daha sonra yüreğime bir ferahlık, bir esenlik geldi.. Rab bana kendisini göstermişti. Bu gerçekten çok güzel bir duyguydu.. Ona ne kadar hamdetsek azdır..

Sevgiyle kalın..