[Anonim]

” Bir zamanlar O’na küfreden, zalim ve küstah biri olduğum halde bana merhamet edildi. Çünkü ne yaptıysam, bilgisizlikten ve imansızlıktan yaptım. ” ( 1. Timoteos 1:13 )

Bu ayet Pavlus’un iman etmeden önce On Buyruk’u çiğnemiş olduğunu açıkca ortaya koymaktadır. Pavlus, kendisinin önceden İsa’ya küfreden, küstah ve zalim biri olduğunu söylüyor. Mesih inancının Yahudilik için tehlikeli olacağını düşündüğünden, Mesih inanlılarını öldürmeye çalışıyordu.Bu nedenle de imanlılara karşı zalimce, acımasız ve küstah eylemlerde bulunmaktan zevk alıyordu. Küfreden, zalim ve küstah sözcüklerinde az kötüden çok kötüye doğru bir gidiş söz konusudur. Birincisinde yalnızca sözcüklerle, ikincisinde inançlarından ötürü insanlara acı çektirerek, sonuncusunda ise sertlik ve kötüye kullanma şeklinde günah işleme söz konusu olmaktadır.

Ancak Pavlus’a merhamet edildi. Yaptıklarını bilgisizlikten ve imansızlıktan yaptığı için, hak etmiş olduğu ceza kendisine verilmedi. Mesih inanlılarına zulmederek Tanrı’ya hizmet ettiğini sanıyordu. Anne babasının dini ona gerçek Tanrı’ya tapınmayı öğrettiğinden, Mesih inancının Eski Antlaşma’daki Yehova’ya karşı bir inanç olduğunu sanmıştı. Gayretinin ve enerjisinin de yardımıyla, Mesih inanlılarını öldürerek Tanrı’nın onurunu savunmaya çalışmıştı.

Birçokları gayret ve içtenliğin Tanrı için önemli olduğu konusunda ısrar eder. Ancak Pavlus örneği, gayretin yeterli olmadığını göstermektedir. hatta gayret, yalnış yolda olan kişiyi daha çok yalnış yapmaya iter. Gayreti arttıkça verdiği zarar da artar. ( William MacDonald )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.