[Anonim]

İncil, Tanrı’ya tam gün hizmet eden inanlılarla diğer sıradan iş yapanlar arasına kutsal-bayağı çizgiler koymamıştır. Aslında İncil ” tam gün inanlı hizmeti “ diye bir kavramda içermez. İncil’de hizmet için farklı yeteneklere sahip olmamıza rağmen, inanlıların Tanrı’ya hergün hizmet vermesi gerektiğini öğretilir.

Şu bir gerçek ki, bazı inanlılar müjdeyi yaymak için ayrılmışlardır. Rom. 1:1, Elç. 13:2 . Fakat bu ayrılma her zaman sıradan işten tamamıyla kopma anlamına gelmez. Pavlus müjdenin yayılması için ayrılmıştı. Ancak bir meslekte çalışarak kendini destekliyordu. Bu ayrılma kutsal ve kutsal olmayan arasında bir ayrımı ifade etmez. Tanrı’nın tüm insanları Mesih’in kutsallığını paylaşırlar. Böylece tüm inanlılar Tanrı’nın onları kullanması için ayrı tutulmuşlardır. Bu kutsal olanların arasından Tanrı müjde için çalışacak olanları seçer. ” Ayrılmak ” için kullanılan sözcük grekçe özgün metinde Rom. 1:1 ve Elç. 13:2’de kullanıldığı gibi kutsallık için kullanılmaz.

Müjdecilik işi ve sıradan bir iş arasında fonksiyonel bir fark vardır. Ama Tanrı’nın önünde kabul edilebilirlik için hiçbir fark yoktur. Müjdeciler devlet memurları ile karşılaştırılabilirler. Bu memurlar, güvenilir bilgi sağlaması için tüm ulusta çalıştırılırlar ( Özellikle tarım ile ilgili bilgiler için ). Onların işleri gelişmiş tarım metotlarının kullanımlarını geliştirmektir. diğer insanlar zamanlarını çiftçiliğe adarlar. Hem çiftçi hem de memur tarımsal üretkenlik seviyesini artırarak devlete yönelik aynı amacı paylaşırlar. Aynı şekilde Tanrı inanlıların bazısını müjdecilik için bazısını da hayatın sıradan mesleklerinde çalışmak için seçer. Her inanlı işini kutsal olarak görmelidir. Her inanlı Tanrı için tam gün çalışmalıdır. Her ne şekilde olursa olsun herbirimiz Tanrı’nın büyük amacı olan Mesih’in bedeninin, kilisenin geliştirilmesinde katkıda bulunmaktayız.

Kutsal Yazılar’da Tanrı çalışmanın anlamını açıklamıştır. Tüm işler, yer silmek ya da bir şirketi yönetmek olsun, anlamlıdır. Tanrı’nın anladığı gibi bizim işin anlamını anlamamız çok önemlidir. Büyük hızla değişen günümüz dünyasında eski değerlere meydan okunmaktadır.

Dünyada çalışma ahlakı saldırı altındadır. Çoğu insan kendi mesleğini aşağılar. Sıradan işlerde hiçbir anlam görmezler ( bulmazlar). Peki o zaman dünya çalışmanın gerçek anlamını kiliseden almazsa nasıl anlayacak ?

Tanrı’nın halkının sıradan bir işi ikinci sınıf ve müjdecilikten daha önemli olarak görmeleri düşünülemez bir olaydır. Biz inanlılar Tanrı’nın insanlar için olan planını dünyaya açıklamalıyız. Çoğu insan hayatlarının büyük kısmını sıradan işlerle geçirirler. İnanlı olarak görevimizin en büyük parçası, insanlara Mesih’in yaptıklarının ışığı altında işlerinin anlamını görmelerine yardımcı olmaktır. Onlara söylemek yeterli olmayacaktır, bunu onlara hayatımız ile göstermeliyiz.

Daniel’in hayatında, kutsal yazılar sıradan bir işte çalışan adamın hayatının Tanrı’ya ne kadar yücelik getirdiği resmedilir. Hepimizin yaşadığı şekilde Daniel’de tanrısız bir çevrede yaşıyordu. Putperestler onu ” İlahların ruhu kendisinde olan ” ( Daniel 5:11 ) diye tarif etmişlerdir. Daniel, dünyasal bir idarenin altında çalışmasına rağmen tek bir efendiye hizmet etti. Kendisinin en verimli olduğu zamanlarda insanlara hizmet verip, çalışmadığı zamanlarda ise Tanrı’ya hizmet verme olayı yoktu. Bu durum dünyasal işvereni Kral Darius tarafından fark edilmiş ve ” Sürekli kendisine kulluk ettiğin Tanrı’n ” diyerek Daniel’i onaylamıştır ( Daniel 6:20 ). Biz dünyada çalışanların Babil diye bir yerde bir devlet memuru olan ve tek düşüncelilikle Tanrı’ya kulluk etmiş olan Daniel’in hayatından öğreneceğimiz çok şey vardır. ( Larry PEABODY )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.